RMS Atlantic
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Bandera | Wielka Brytania | ||
---|---|---|---|
Armator | White Star Line | ||
Dane podstawowe | |||
Typ | |||
Historia | |||
Stocznia | Harland and Wolff, Belfast; Silnik - George Forrester and Company, Liverpool | ||
Data budowy | 1870 | ||
Data zatonięcia | 1 kwietnia 1873 | ||
Dane techniczne | |||
Nośność (DWT) | 3707 | ||
Liczebność załogi | 141 | ||
Liczba pasażerów | 1166 (811 w ostatnim rejsie) | ||
Długość całkowita (L) | 128,4 m | ||
Szerokość (B) | 12,4 m | ||
Zanurzenie (D) | 3,4 m | ||
Ożaglowanie | |||
Typ ożaglowania | bark | ||
Liczba masztów | 4 | ||
Napęd mechaniczny | |||
Silnik | dwie dwucylindrowe maszyny parowe potrójnego rozprężania | ||
Moc silnika | 600 KM (450 kW) | ||
Liczba śrub napędowych | 1 | ||
Prędkość maks. | 14,5 (26,9 km/h) w. | ||
|
RMS Atlantic – jednokominowy parowiec linii White Star Line.
Statek został zbudowany w 1870 przez stocznię Harland and Wolff w Belfaście. Poza kominem miał także cztery żagle. Potrafił płynąć z prędkością 14 węzłów.
Katastrofa
Jego dziewiętnasta, a zarazem ostatnia podróż, rozpoczęła się 20 marca 1873. Statek miał pierwotnie płynąć do Nowego Jorku, jednak zerwał się sztorm. Kapitan skierował statek na Nową Szkocję, w znacznej części z powodu zachowania starszego mechanika, który stwierdził, że statkowi może w przypadku walki ze sztormem zabraknąć węgla w razie kontynuowania podróży zgodnie z planem. Po katastrofie ustalono, że starszy mechanik celowo podał kapitanowi zaniżoną ilość posiadanego węgla bunkrowego, aby w razie potrzeby mieć „żelazny zapas”. 31 marca 1873 roku „Atlantic” płynął z prędkością 12 węzłów. O północy, nikt praktycznie nie wiedział, gdzie statek się znajduje. Dwie godziny później, 1 kwietnia 1873, o 2.00, ze statku zauważono skały na wprost dziobu. „Atlantic” zdołał nie wpaść na skały, lecz otarł się o nie, co skutkowało wdzieraniem się wody na pokład. Statek zatonął o 3.00 niedaleko Halifaxu w Nowej Szkocji. Na statku było ponad 900 pasażerów, zginęło 585 osób. Szalupy z rozbitkami wyłowili na brzeg rybacy. Była to do owego czasu najpoważniejsza katastrofa morska na Atlantyku.