Pręgomysz błazeńska
Lemniscomys macculus[1] | |||
(Thomas & Wroughton, 1910) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Nadgromada | żuchwowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Infragromada | |||
Rząd | gryzonie | ||
Rodzina | myszowate | ||
Rodzaj | pręgomysz | ||
Gatunek | pręgomysz błazeńska | ||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
najmniejszej troski | |||
|
Pręgomysz błazeńska[3] (Lemniscomys macculus) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych występujący w środkowo-wschodniej Afryce[2][4].
Klasyfikacja
Gatunek został opisany naukowo w 1910 roku przez O. Thomasa i R.C. Wroughtona. Jest często mylona z pręgomyszą smugową (L. striatus), z którą współwystępuje w Afryce Wschodniej. Pod względem charakterystyki morfologicznej i molekularnej jest bardzo podobna do pręgomyszy sawannowej (L. bellieri); gatunki te są blisko spokrewnione, lub wręcz stanowią one jeden gatunek[4].
Biologia
Pręgomysz błazeńska żyje w północno-wschodniej Demokratycznej Republice Konga, Sudanie Południowym, Etiopii, Kenii, Ugandzie i prawdopodobnie w Rwandzie; granice zasięgu są słabo rozpoznane. Spotykana jest od 500 do 1300 m n.p.m. W Ugandzie pręgomysz błazeńska i smugowa są gatunkami parapatrycznymi; pręgomysz błazeńska jest tam rzadsza. W północnej części zasięgu, np. w Etiopii, jest dużo pospolitsza, choć mniej niż inne gatunki[2].
Populacja
Pręgomysz błazeńska jest uznawana za gatunek najmniejszej troski. Populacja jest stabilna. Ma duży zasięg występowania i w obszarach chronionych może być pospolita[2].
Przypisy
- ↑ Lemniscomys macculus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d E. van derE. Straeten E. van derE., L.L. Lavrenchenko L.L., E.H.E.H. Abdel-Rahman E.H.E.H., Lemniscomys macculus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015-4, DOI: 10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T11492A3285519.en [dostęp 2016-01-16] (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Lemniscomys macculus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2016-01-16]