Powiat Adelnau
powiat | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Prowincja | Śląsk | ||
Siedziba | |||
Zarządzający | Karl Knoll (1909-1919) | ||
Powierzchnia | 483 km² | ||
Populacja (1910) • liczba ludności |
| ||
• gęstość | 75 os./km² | ||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
Liczba miast | 3 | ||
Liczba gmin | 49 | ||
Położenie na mapie | |||
|
Powiat Adelnau (niem. Kreis Adelnau, pol. powiat odolanowski) – niemiecki powiat istniejący w okresie od 1793 do 1919 r. na terenie prowincji południowopruskiej i poznańskiej.
Powiat Adelnau utworzono po drugim rozbiorze Polski w 1793 roku w prowincji Prusy Południowe. W latach 1795–1807 powiat odolanowski wchodził w skład departamentu kaliskiego Prus Południowych.
Po pokoju w Tylży w 1807 r. obszar powiatu znalazł się w nowo powstałym Księstwie Warszawskim, ale po kongresie wiedeńskim z 1815 r. ponownie znalazł się w Królestwie Prus. Siedziba powiatu została wówczas wraz z niektórymi instytucjami (sąd powiatowy, kasa powiatowa) przeniesiona do Ostrowa, m.in. dzięki staraniom właściciela tego ostatniego, księcia Antoniego Radziwiłła.
W 1887 r. ze wschodniej części powiatu Adelnau utworzono odrębny powiat Ostrowo.
W 1918 r. w prowincji poznańskiej wybuchło powstanie wielkopolskie przeciwko rządom niemieckim i powiat Adelnau znalazł się pod kontrolą powstańców. Jedynie rejon Sulmierzyc pozostał pod kontrolą niemiecką. W 1919 r. w ramach traktatu wersalskiego terytorium powiatu trafiło do polskiego powiatu odolanowskiego, a w następnym roku Niemcy oddali Polsce kontrolowane do tej pory skrawki powiatu Adelnau[1].
W 1910 r. powiat obejmował 55 gmin o powierzchni 482,67 km² zamieszkanych przez 36.306 osób[2].
Po I wojnie światowej powiat Adelnau wszedł w skład II Rzeczypospolitej jako powiat odolanowski.
- Osobny artykuł: Powiat odolanowski.
Przypisy
- p
- d
- e
Rejencja bydgoska Regierungsbezirk Bromberg |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
Rejencja poznańska Regierungsbezirk Posen |
|