Pismo Sütterlina
Pismo Sütterlina (niem. Sütterlinschrift lub krótko Sütterlin) – pismo stworzone do początkowej nauki pisania w szkołach niemieckich, nazwane od nazwiska jego twórcy Ludwiga Sütterlina.
Historia
W roku 1911 na zlecenie cesarskiego ministerstwa kultury Sütterlin zaprojektował pismo do początkowej nauki pisania w wersji niemieckiej i łacińskiej[1]. To pismo wprowadzono w szkołach niemieckich w roku 1915, ustawowo stało się obowiązkiem w 1934[2] i obowiązywało od 1935 roku do 1941[1], w niektórych krajach Republiki Federalnej Niemiec, np. w kraju Saary do lat pięćdziesiątych XX w., w Turyngii Niemieckiej Republiki Demokratycznej do lat sześćdziesiątych XX w.
W XIX wieku rozpowszechniły się twarde stalówki, które nie nadawały się do rozpowszechnionego wtedy pisma pochylonego o dekoracyjnych zapętleniach. Stąd wynikła potrzeba stworzenia pisma uproszczonego, pozbawionego zbytecznych dekoracji. W zeszytach do początkowej nauki pisania wprowadzono liniowanie o proporcji 1:1:1 i zmniejszono pochylenie liter. Jednak uproszczenie pisma wiązało się z pogorszeniem czytelności. Już 3 stycznia 1941 ukazał się okólnik podpisany przez Martina Bormanna, zabraniający stosowania czcionki frakturowej, a we wrześniu 1941 zabroniono używania pisma Sütterlina. Mimo to w niektórych krajach obu części Niemiec pismo to było używane w pierwszych latach powojennych.
Pismo Sütterlina
Zobacz też
Zobacz galerię związaną z tematem: Pismo Sütterlina |
- Kurrentschrift
Przypisy
- ↑ a b Peter von Polenz: Deutsche Sprachgeschichte vom Spätmittelalter bis zur Gegenwart: 19. und 20. Jahrhundert. Walter de Gruyter, 2000, s. 44. ISBN 3-11-014344-5. [dostęp 2011-06-05]. (niem.).
- ↑ Alfons Kluger, Michael Klöcker: Die Volksschule im NS-Staat: Nachdruck des Handbuches "Die deutsche Volksschule im Grossdeutschen Reich : Handbuch der Gesetze, Verordnungen und Richtlinien für Erziehung und Unterricht in Volksschulen nebst den einschlägigen Bestimmungen über Hitler-Jugend und Nationalpolitische .... Böhlau Verlag Köln Weimar, 2000, s. 202. ISBN 3-412-04395-8. [dostęp 2011-06-05]. (niem.).
Bibliografia
- Diaware: Die deutsche Schreibschrift – Sütterlinschrift. www.diaware.de. [dostęp 2011-06-05]. (niem.).
Literatura dodatkowa
- Ludwig Sütterlin: Neuer Leitfaden für den Schreibunterricht (Nowy przewodnik do nauki pisania). Berlin: 1926. (niem.).