Piotr Zajlich
Data i miejsce urodzenia | 26 czerwca 1884 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 18 kwietnia 1948 |
Narodowość | polska |
Dziedzina sztuki | balet, taniec, choreografia |
Odznaczenia | |
Piotr Zajlich (ur. 26 czerwca 1884 w Warszawie, zm. 18 kwietnia 1948 w Piasecznie k. Warszawy) – polski tancerz i choreograf.
Życiorys
Uczęszczał do warszawskiej szkoły baletowej, gdzie był uczniem Jana Walczaka i Rafaela Grassiego. Występował między innymi z zespołem Siergieja Diagilewa i Anny Pawłowej[1]. W latach 1917–1934 był dyrektorem baletu Teatru Wielkiego w Warszawie. Do jego najbardziej znanych inscenizacji zalicza się Pana Twardowskiego Ludomira Różyckiego, Świteziankę Eugeniusza Morawskiego, Pieśni miłosne Hafiza Karola Szymanowskiego. Dyrektor warszawskiej szkoły baletowej[2].
Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 74-4-1)[3].
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (12 lutego 1933)[4]
Przypisy
- ↑ Piotr Zajlich, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2019-09-13] .
- ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie, praca zbiorowa: Zofia Czyńska, Danuta Jendryczko, Barbara Olszewska, Hanna Szwankowska, Jerzy Waldorff, Warszawa 1984, s. 146.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: PIOTR ZAJLICH, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-10-12] .
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 44, poz. 57 „za zasługi na polu polskiej sztuki baletowwej i propagandę zagranicą”.
- VIAF: 313026232
- PLWABN: 9810551408305606
- PWN: 3999943
- ETP: 38631