Piotr Ferdynand Hoser
 | |||
| Imię i nazwisko urodzenia | Piotr Ferdynand Hoser | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 22 sierpnia 1857 | ||
| Data i miejsce śmierci | 4 stycznia 1939 | ||
| Miejsce spoczynku | cmentarz Powązkowski w Warszawie (kw. 182 pod murem-I-1) | ||
| Zawód, zajęcie | ogrodnik | ||
| Miejsce zamieszkania | Warszawa | ||
| Rodzice | Piotr Hoser i Emilia z domu Böhme | ||
| Małżeństwo | Antonina Popiel | ||
| Dzieci | Piotr Tadeusz Hoser | ||
| Odznaczenia | |||
   | |||
| |||
Piotr Ferdynand Hoser, Piotr Hoser II (ur. 22 sierpnia 1857 w Warszawie, zm. 4 stycznia 1939 w Żbikowie) – warszawski ogrodnik i hodowca roślin, pomolog, wykładowca akademicki.
Życiorys
Syn Piotra Hosera I i Emilii z Böhmów. Ukończył Gimnazjum Filologiczne w Warszawie. Studiował w Królewskim Instytucie Pomologicznym w Prószkowie. Praktykował i pracował w Lipsku, Gandawie, Londynie i Orleanie. Po zakończeniu nauki powrócił do Warszawy i zajmował stanowisko kierownika działu szkółkarskiego w Zakładzie Ogrodniczym Braci Hoser na Rakowcu. Pod koniec XIX wieku założył pod Pruszkowem w Żbikowie i Duchnicach nowoczesne gospodarstwo ogrodnicze, które sukcesywnie rozwijał i rozbudowywał.
Od 1883 roku Piotr Hoser zajmował się działalnością naukową i pedagogiczną. Był wykładowcą drzewoznawstwa w Szkole Ogrodniczej przy Ogrodzie Pomologicznym w Warszawie. Od 1913 roku prowadził Kursy Ogrodnicze, które z czasem przekształciły się w Wyższą Szkołę Ogrodniczą przy Towarzystwie Kursów Naukowych. Był pracownikiem Rady Komisji Rolnictwa Tymczasowej Rady Stanu[1]. Po I wojnie światowej przyczynił się do utworzenia Wydziału Ogrodniczego Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, na którym wykładał dendrologię, kwiaciarstwo i roślinoznawstwo ogrodnicze. Brał również udział w pracach dendrologicznych Fundacji Kórnickiej.
Był członkiem i w latach 1918-1923 prezesem Towarzystwa Ogrodniczego Warszawskiego. Założycielem i prezesem Polskiego Związku Wytwórców Drzew i Krzewów oraz Związku Polskich Zrzeszeń Ogrodniczych. Za swą działalność naukową Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego i Akademia Rolnicza w Poznaniu nadały mu tytuł doktora honoris causa.
Zmarł w 1939 roku, spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 182 pod murem-I-1)[2].
Życie prywatne
Od 1889 roku był mężem Antoniny Popiel z którą miał czwórkę dzieci: trzy córki oraz syna Piotra Tadeusza Hosera (ur. 1901).
Nagrody i odznaczenia
- Doctor honoris causa:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[3][4]
- Medal Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych[3]
- Order Lwa Białego (Czechosłowacja)[3]
- Order Zasługi Rolniczej (Francja)[3]
- Order Zasługi Rolniczej (Belgia)[3]
Upamiętnienie
Wkład Hoserów upamiętniono nazywając na ich cześć poniższe rośliny ozdobne: Thuja occidentalis ‘Hoseri’, Taxus baccata ‘Aurea Hoseri’, Betula ‘Hoseri’, Malus x purpurea ‘Hoseri’, Syringa vulgaris ‘Profesor Piotr Hoser’[5].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 223.
- ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
- ↑ a b c d e Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 264.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 24.
- ↑ Hoserowie. [dostęp 2013-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-26)].
Bibliografia
- W. Mierzecka. Piotr Hoser – ogrodnik z ogrodników. „Rolniczy Magazyn Elektroniczny”. 21, wrzesień 2007. ISSN 1734-3070. [dostęp 2013-08-16].
Linki zewnętrzne
- Szkółki Żbikowskie
Kontrola autorytatywna (osoba):
