Petrosavia
Petrosavia sakuraii | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | liliopodobne (≡ jednoliścienne) | ||
Rząd | Petrosaviales | ||
Rodzina | Petrosaviaceae | ||
Rodzaj | Petrosavia | ||
Nazwa systematyczna | |||
Petrosavia Becc. Nuovo Giorn. Bot. Ital. 3: 7 (1871) | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Petrosavia stellaris Beccari[3] | |||
Synonimy | |||
| |||
| |||
|
Petrosavia Becc. – rodzaj roślin bezzieleniowych z rodziny Petrosaviaceae, obejmujący trzy gatunki występujące we wschodniej Azji, na obszarze od Chin do Japonii i Indonezji[4], zwykle na obszarach górskich[5]. Nazwa rodzaju upamiętnia włoskiego botanika Pietro Savi (1811–1871), kierującego ogrodem botanicznym w Pizie[5].
Morfologia
- Pokrój
- Jasnożółtawe, nagie rośliny bezzieleniowe, osiągające wysokość 4–10 cm (P. sinii) lub 7–28 cm (P. sakuraii)[6].
- Łodyga
- Pod ziemią w postaci smukłego kłącza pokrytego szczątkowymi łuskami. Nad ziemią wzniesiona, nierozgałęziona[7].
- Liście
- Ulistnienie naprzemianległe. Liście właściwe szczątkowe, łuskowate, siedzące, całobrzegie[7].
- Kwiaty
- Zebrane w grono lub baldachogrono, wyrastające na szczycie łodygi[7]. Przysadki łuskowate, równowąskie[8], podobne do liści właściwych. Szypułki z 0–2 naprzemianległymi podwiatkami. Kwiaty lejkowate, 6-pręcikowe, 3-słupkowe. Okwiat pojedynczy, z 6 listkami zrośniętymi z nasadą zalążni, rozchylającymi się, położonymi w dwóch okółkach. Trzy listki zewnętrzne deltoidalno-jajowate, mniejsze od trzech listków wewnętrznych, jajowatych lub deltoidalno-jajowatych. Pręciki o szydłowatych nitkach i doosiowo położonych główkach[7]. Pylniki jajowate[8]. Słupki zrośnięte na ¼ – ½ długości, wolne powyżej listków okwiatu. Szyjki słupków główkowate. Zalążki liczne, położona odosiowo[7].
Biologia i ekologia
- Rozwój
- Myko-heterotrofy[9], geofity ryzomowe[4]. Kwitną w lipcu i sierpniu, owocują w październiku[6]. Kwiaty otwierają się o dowolnej porze dnia. Pylniki zewnętrzne pękają następnego dnia, a wewnętrzne 2 dni później. Znamiona słupków są receptywne bezpośrednio po otwarciu kwiatu. Słupki, wstępnie usytuowane osiowo, stopniowo wychylają się, aby po 5 dniach zetknąć się z główkami zewnętrznych pręcików. Ponieważ słupki są receptywne przez okres co najmniej 5 dni, u roślin z tego rodzaju często dochodzi do samozapylenia. Rośliny te są również owadopylne, zapylane przez smukliki z rodzaju Lasioglossum[10].
Systematyka
W różnych systemach rodzaj był zaliczany również do rodzin melantkowatych (Melanthiaceae) lub łomkowatych (Nartheciaceae)[11]. W systemie Takhtajana (2009) wyodrębniany był w randze monotypowej rodziny Petrosaviaceae[8].
- Pozycja rodzaju według APW (aktualizowany system APG IV z 2016)
- Rodzaj należy do rodziny Petrosaviaceae Hutch, w monotypowym rzędzie Petrosaviales w obrębie kladu jednoliściennych[2].
- Gatunki[4]
- Petrosavia sakuraii (Makino) J.J.Sm. ex Steenis
- Petrosavia sinii (K.Krause) Gagnep.
- Petrosavia stellaris Becc.
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-01] (ang.).
- ↑ a b Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-01] (ang.).
- ↑ Index Nominum Genericorum. [dostęp 2011-02-08]. (ang.).
- ↑ a b c d Rafaël Govaerts: World Checklist of Selected Plant Families. The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2011-02-08]. (ang.).
- ↑ a b Maarten J. M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond: Kew Publishing, The University of Chicago Press, 2017, s. 131-132. ISBN 978-1-84246-634-6.
- ↑ a b c Chen Xinqi, Chen Sing-chi i Minoru N. Tamura. Petrosavia. „Flora of China”. 24, s. 77, 2000. (ang.).
- ↑ a b c d e f Hiroyoshi Ohashi. Petrosavia (Petrosaviaceae) in Taiwan and Hainan. „Taiwania”. 45 (3), s. 263-269, 2000.
- ↑ a b c Armen Takhtajan: Flowering Plants. Springer Netherlands, 2009, s. 596-599. ISBN 978-1-4020-9609-9.
- ↑ Hiroshi Tobe i Hiroshi Takahashi. Embryology of Petrosavia (Petrosaviaceae, Petrosaviales): evidence for the distinctness of the family from other monocots. „Journal of Plant Research”. 122 (6). s. 597-610. DOI: 10.1007/s10265-009-0259-z. (ang.).
- ↑ Hiroshi Takahashi, Eiji Nishio i Hirotaka Hayashi. Pollination biology of the saprophytic speciesPetrosavia sakuraii (Makino) van Steenis in Central Japan. „Journal of Plant Research”. 106 (3), s. 213-217, 1993. DOI: 10.1007/BF02344587.
- ↑ GRIN Taxonomy for Plants. [dostęp 2011-02-08].
Linki zewnętrzne
- Ilustracja botaniczna na Plant Systematics
- Zdjęcia na PlantPhoto.cn. plantphoto.cn. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].