Perowskit
Kryształy perowskitu (próbka z okolic Magnet Cove, USA) | |||
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Skład chemiczny | CaTiO3 | ||
---|---|---|---|
Twardość w skali Mohsa | 5,5 | ||
Przełam | muszlowy, | ||
Łupliwość | niewyraźna | ||
Gęstość minerału | 3,97–4,04 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa | czarna, | ||
Rysa | biała, | ||
Połysk | diamentowy, | ||
|
Perowskit – minerał z grupy perowskitów, zbudowany z tytanianu(IV) wapnia, CaTiO3. Został odkryty w roku 1839 przez Gustava Rosego w górach Ural i nazwany na cześć mineraloga rosyjskiego, Lwa Pierowskiego[1].
Występowanie
Składnik niektórych skał ultrazasadowych, zasadowych pegmatytów i łupków krystalicznych. Bywa spotykany w złożach chromitu i tytanomagnetytu. Współwystępuje z magnetytem, chromitem, klinochlorem, diopsydem, nefelinem, leucytem i melilitem.
Miejsca występowania: USA – Magnet Cove w Arkansas, Kanada – Oka, Quebec, Brazylia – Bagagem, Rosja – Złatousti na Uralu, Szwajcaria – kanton Valais, Austria – Tyrol, Włochy – dolina Ala, Aosty i Malenco, Monte Somma, Monte Carla, Niemcy – Badenia, Australia – Puntokarli.
Ładnie wykształcone kryształy (około 1 cm) znajdowane są w Rosji, Kanadzie i Włoszech.
W Polsce bywa sporadycznie spotykany w trzeciorzędowych bazaltach na Dolnym Śląsku k. Niemczy.
Zobacz
Przypisy
- ↑ Perovskite, [w:] Mindat.org [online], Hudson Institute of Mineralogy [dostęp 2018-11-05] (ang.).
Bibliografia
- Charles Kittel: Introduction to solid state physics. Hoboken: John Wiley & Sons, 2005. ISBN 0-471-41526-X.
- Jerzy Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów. Katowice: Videograf II, 2003. ISBN 83-7183-174-9.
- Jaroslav Bauer: Przewodnik Skały i minerały. Warszawa: Multico, 1997. ISBN 83-7073-050-7.
Linki zewnętrzne
Zobacz w angielskich Wikiźródłach tekst oryginalny Perovskite (Encyclopædia Britannica 1911) |
- Perovskite. webmineral.com. [dostęp 2018-11-05].
- Britannica: science/perovskite
- Universalis: perovskites
- SNL: perovskitt
- identyfikator minerału w Mindat: 3166