Parafia św. Stanisława Kostki w Rostkowie

Parafia św. Stanisława Kostki
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Rostkowo

Adres

Rostkowo
06-415 Czernice Borowe

Data powołania

20 sierpnia 1967

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

płocka

Dekanat

przasnyski

Kościół

kościół św. Stanisława Kostki w Rostkowie

Proboszcz

ks. kan. mgr Adam Chmielewski

Wezwanie

św, Stanisława Kostki

Położenie na mapie gminy Czernice Borowe
Mapa konturowa gminy Czernice Borowe, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Stanisława Kostki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Stanisława Kostki”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Stanisława Kostki”
Położenie na mapie powiatu przasnyskiego
Mapa konturowa powiatu przasnyskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Stanisława Kostki”
Ziemia53°00′00,2″N 20°48′31,1″E/53,000056 20,808639

Parafia pw. Św. Stanisława Kostki w Rostkowie – parafia należąca do dekanatu przasnyskiego, diecezji płockiej, metropolii warszawskiej. Erygowana 20 sierpnia 1967 r. przez biskupa Bogdana Sikorskiego w czasie uroczystości 400-lecia śmierci św. Stanisława Kostki. Siedziba parafii mieści się w Rostkowie.

Historia

W 1479 roku Jan Kostka[1], stolnik ciechanowski, rozpoczął pierwsze starania o utworzenie parafii w Rostkowie. W 1488 roku powstała pierwsza drewniana kapliczka, na której to postawienie zgodę wydał biskup Piotr z Chodkowa.

W 1726 roku Rostkowo weszło w posiadanie jezuitów. Za ich czasów kaplica kryjąca od 1774 roku relikwię świętego młodzieńca[2] zaczęła popadać w ruinę na skutek wygasania kultu św. Stanisława Kostki i obojętności parafian wobec kaplicy w Rostkowie. W związku z tym jezuici zostali zmuszeni do opuszczenia Rostkowa w 1773 roku, a ona sama stała się filią kościoła parafialnego w Przasnyszu. W 1813 roku w kaplicy przestano odprawiać Msze Święte. 7 lat później z powodu ryzyka zawalenia zamknięto ją, a część wyposażenia przeniesiono w 1830 roku do kościoła Świętego Ducha[3] w Przasnyszu. W 1860 roku decyzją konsystorza płockiego władze państwowe nakazały parafii przasnyskiej kaplicę rozebrać.

Obecnie istniejący neogotycki kościół został wybudowany w latach 1895 - 1900 z inicjatywy Agnieszki Helwich. W 1967 roku podczas erygowania parafii gośćmi specjalnymi byli prymas Stefan Wyszyński i kardynał Karol Wojtyła[4]. W 2000 roku kościół parafialny w Rostkowie został ustanowiony sanktuarium diecezjalnym Św. Stanisława Kostki, patrona dzieci i młodzieży.

Galeria zdjęć

  • Odciśnięta stopa w kamieniu, którą według tradycji pozostawił św. Stanisław Kostka w Rostkowie.
    Odciśnięta stopa w kamieniu, którą według tradycji pozostawił św. Stanisław Kostka w Rostkowie.
  • Staw w Rostkowie nad którym według tradycji św. Stanisław modląc się uciszył żaby.
    Staw w Rostkowie nad którym według tradycji św. Stanisław modląc się uciszył żaby.
  • Figurka św. Stanisława w Rostkowie.
    Figurka św. Stanisława w Rostkowie.
  • Lipa w Rostkowie, pod którą według tradycji modlił się św. Stanisław.
    Lipa w Rostkowie, pod którą według tradycji modlił się św. Stanisław.

Bibliografia

  • Radosław Waleszczak: Przasnysz w latach 1795 - 1866. 2008. ISBN 978-83-919248-9-1.
  • Jerzy Antoni Kostka, Kostkowie herbu Dąbrowa . Wyd. Z.P. POLIMER  Koszalin 2010, ISBN 978-83-89976-40-6
  • Serwis Diecezji Płockiej

Przypisy

  1. ↑ dziadek św. Stanisława Kostki Radosław Waleszczak: Przasnysz w latach 1795 - 1866. 2008. ISBN 978-83-919248-9-1.strona 208
  2. ↑ pół małego palca. Radosław Waleszczak: Przasnysz w latach 1795 - 1866. 2008. ISBN 978-83-919248-9-1.strona 216
  3. ↑ wyburzony w 1941 roku wyburzone. pl
  4. ↑ zgromadziło się wtedy około 50 000 wiernych pielgrzymka.org.pl

Linki zewnętrzne

  • Parafia Św. Stanisława Kostki w Rostkowie. parafia.rostkowo.pro.wp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-11-13)].
  • Informacje o parafii na stronie diecezji płockiej