Padaczka miokloniczna Lafory

Padaczka miokloniczna Lafory (choroba ciał Lafory, ang. myoclonic epilepsy of Lafora) – uwarunkowana genetycznie postać padaczki, spowodowana mutacjami w genach EPM2A kodującym laforynę[1] lub NHLRC1(EPM2B) kodującym białko malinę[2].

Chorobę opisali jako pierwsi Gonzalo Rodriguez-Lafora i Bernard Glueck w 1911 roku[3].

Obraz kliniczny

  • mioklonie wrażliwe na stymulacje
  • postępująca degradacja umysłowa
  • napady wzrokowe
  • napady atoniczne
  • uogólnione napady toniczno-kloniczne
  • utrata wzroku[4]

Badania dodatkowe

EEG: iglice w odprowadzeniach potylicznych[4]

Przypisy

  1. Minassian BA, Lee JR, Herbrick JA, Huizenga J, Soder S, Mungall AJ, Dunham I, Gardner R, Fong CY, Carpenter S, Jardim L, Satishchandra P, Andermann E, Snead OC, Lopes-Cendes I, Tsui LC, Delgado-Escueta AV, Rouleau GA, Scherer SW. Mutations in a gene encoding a novel protein tyrosine phosphatase cause progressive myoclonus epilepsy. „Nat Genet”. 20. 2, s. 171-4, 1998. DOI: 10.1038/2470. PMID: 9771710. 
  2. Chan EM, Young EJ, Ianzano L, Munteanu I, Zhao X, Christopoulos CC, Avanzini G, Elia M, Ackerley CA, Jovic NJ, Bohlega S, Andermann E, Rouleau GA, Delgado-Escueta AV, Minassian BA, Scherer SW. Mutations in NHLRC1 cause progressive myoclonus epilepsy. „Nat Genet”. 35. 2, s. 125-7, 2003. DOI: 10.1038/ng1238. PMID: 12958597. 
  3. Gonzalo R.G.R. Lafora Gonzalo R.G.R., BernardB. Glueck BernardB., Beitrag zur Histopathologie der myoklonischen Epilepsie, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 6 (1), 1911, s. 1–14, DOI: 10.1007/BF02863929, ISSN 0303-4194  (niem.).
  4. a b Fields i inni, Rowan, podstawy EEG z miniatlasem, wyd. Wyd. 2 pol., Wrocław: Edra Urban & Partner, [cop. 2017], ISBN 978-83-65835-02-4, str. 158

Linki zewnętrzne

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.