Pałacyk Rusieckiego w Warszawie
nr rej. 704 z 1.VII.1965 | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | Warszawa | ||
Adres | ul. Lwowska 13a | ||
Styl architektoniczny | eklektyzm | ||
Rozpoczęcie budowy | 1912 | ||
Ukończenie budowy | 1914 | ||
Pierwszy właściciel | Stanisław Ursyn Rusiecki | ||
Położenie na mapie Warszawy | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |||
52°13′18,505″N 21°00′44,168″E/52,221807 21,012269 | |||
|
Pałacyk Rusieckiego − pałac znajdujący się przy ulicy Lwowskiej 13a w Warszawie.
Opis
Mały pałacyk, wybudowany w 1912 roku, znajduje się w podwórzu, tuż za kamienicą. Jest zbudowany na planie prostokąta w stylu eklektycznym. Wejście główne ujęte jest w kolumny podtrzymujące balkon, nad drzwiami znajduje się herb Rawa rodziny Rusieckich. Fundatorem pałacyku był kolekcjoner warszawski Stanisław Ursyn Rusiecki. Najprawdopodobniej twórcą obydwu budowli była spółka budowlano-architektoniczna Józefa Napoleona Czerwińskiego i Wacława Heppena.
Kamienica miała dla właściciela charakter dochodowy, w pałacyku zaś przechowywał zbiory (miniatury, malarstwo, rękopisy, starodruki, porcelanę, ryciny, tkaniny, militaria). Dużą ich część przekazał do krakowskiego Muzeum Narodowego, zaś zbiory biblioteczne, rękopisy oddał warszawskim archiwom i bibliotekom. W roku 1944 pałacyk miał być podarowany, zgodnie z wolą Rusieckiego, Polskiej Akademii Umiejętności (która na wzgląd ówczesnej sytuacji politycznej nie miała możliwości przejąć daru). Podczas powstania warszawskiego mieścił się w nim powstańczy szpital. Przetrwał wojnę; od 1954 mieściła się w nim siedziba Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Kultury i Sztuki (później zaś Federacji Związków Zawodowych Pracowników Kultury i Sztuki).
W 2011 roku pałacyk Rusieckiego przeszedł w posiadanie Polskiej Akademii Umiejętności.
Linki zewnętrzne
- Strona internetowa
- Pałacyk Rusieckiego na stronie ulicy Lwowskiej w Warszawie – historia, szczegółowy opis zabytku