Pałac Woroncowa w Petersburgu

Pałac Woroncowa
Воронцовский дворец
Symbol zabytku nr rej. 781520266320006[1]
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Petersburg

Adres

ulica Sadowa 26

Styl architektoniczny

barok

Rozpoczęcie budowy

1749

Ukończenie budowy

1757

Pierwszy właściciel

Bartolomeo Rastrelli

Położenie na mapie Petersburga
Mapa konturowa Petersburga, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pałac Woroncowa”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Pałac Woroncowa”
59,93139°N 30,33194°E/59,931390 30,331940
Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac Woroncowa (ros. Воронцовский дворец, Woroncowskij dworiec) – pałac przy ulicy Sadowej w Petersburgu, wzniesiony w latach 1749–1757 według projektu Bartolomeo Rastrellego dla Michaiła Woroncowa.

Historia

Pałac został wzniesiony w latach 1749–1757 dla hrabiego Michaiła Woroncowa[2]. Już w 1763 r. Woroncow odsprzedał pałac, którego budowa i utrzymanie przekraczało jego możliwości finansowe, na rzecz skarbu państwa rosyjskiego, za kwotę 217 600 rubli[3]. Przez kolejne siedem lat budynek pozostawał nieużytkowany. W 1770 r. goszczono w nim księcia pruskiego Henryka, który przybył do Petersburga, by omawiać z cesarzową Katarzyną II projektu rozbioru Polski[3].

W końcu lat 90. XVIII w. obiekt został przekazany Zakonowi Maltańskiemu[2]. W związku z tym w latach 1798–1800 do budynku dostawiono rzymskokatolicką kaplicę, zaprojektowaną przez Giacomo Quarenghiego w stylu klasycystycznym[4]. Gdy Zakon Maltański przestał działać w Rosji, w 1810 r. car Aleksander I polecił rozmieścić w pałacu Korpus Paziów[2]. W związku z nowym zastosowaniem przekształcono układ wnętrz pałacu, usuwając ich pierwotne dekoracje[3].

Po upadku caratu i po rewolucji październikowej budynek zajmowała partia socjalistów-rewolucjonistów. Eserowcy zostali zmuszeni do opuszczenia pałacu po swoim nieudanym antybolszewickim powstaniu w Moskwie w lipcu 1918 r.[2] W budynku zaczęły wówczas działać kursy doskonalące dla dowódców Armii Czerwonej. W latach 20. i 30. XX wieku w budynku funkcjonowała Leningradzka Szkoła Piechoty, zaś od 1958 r. – Leningradzka Suworowska szkoła wojskowa[2]. W 2019 r. pałac Woroncowa stał się siedzibą III sądu kasacyjnego w Petersburgu[5].

Przypisy

  1. ↑ Воронцовский дворец. [dostęp 2024-08-10]. (ros.).
  2. ↑ a b c d e red. B. Piotrowski i in., Sankt-Pietierburg. Pietrograd. Leningrad, s. 128-129.
  3. ↑ a b c Воронцовский дворец в Санкт-Петербурге [online], Санкт-Петербург. Соборы, дворцы, музеи, пригороды, 14 grudnia 2019 [dostęp 2023-08-21]  (ros.).
  4. ↑ red. B. Piotrowski i in., Sankt-Pietierburg. Pietrograd. Leningrad, s. 361.
  5. ↑ Третий кассационный суд потратит на реставрацию Воронцовского дворца на Садовой больше 200 миллионов рублей [online], web.archive.org, 17 września 2021 [dostęp 2023-08-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-09-17] .

Bibliografia

  • red. B. Piotrowski, O. Czekanowa i in., Sankt-Pietierburg. Pietrograd. Leningrad. Encikłopiediczeskij sprawocznik, Naucznoje Izdatiel'stwo Bol'szaja Rossijskaja Encikłopiedija, ISBN 5-85270-037-1.
Kontrola autorytatywna (pałac):
  • GND: 7721053-0