Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1936 – 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn
- Główny artykuł: Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1936.
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1936 | |||
| |||
Miejsce | III Rzesza | ||
---|---|---|---|
Termin | 10 sierpnia 1936 (eliminacje) | ||
Liczba ekip | 18 | ||
Liczba sportowców | 74 | ||
Obiekt rozgrywek | Olympiapark Schwimmstadion Berlin | ||
Złoty medal | |||
Srebrny medal | Stany Zjednoczone | ||
Brązowy medal | Węgry |
Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1936 | ||||
---|---|---|---|---|
Styl dowolny | ||||
100 m | mężczyźni | kobiety | ||
400 m | mężczyźni | kobiety | ||
1500 m | mężczyźni | |||
Styl grzbietowy | ||||
100 m | mężczyźni | kobiety | ||
Styl klasyczny | ||||
200 m | mężczyźni | kobiety | ||
Sztafeta - styl dowolny | ||||
4 × 100 m | kobiety | |||
4 × 200 m | mężczyźni |
Sztafeta 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn – jedna z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas XI Igrzysk Olimpijskich w Berlinie. Eliminacje odbyły się 10 sierpnia, a finał 11 sierpnia 1936 roku.
Tytuł mistrzów olimpijskich z 1932 roku obronili reprezentanci Japonii. Sztafeta w składzie Masanori Yusa, Shigeo Sugiura, Masaharu Taguchi, Shigeo Arai w finale czasem 8:51,5 pobiła rekord świata, wyprzedzając Amerykanów o ponad 11 sekund. Brązowy medal zdobyła sztafeta węgierska, uzyskując czas 9:12,3. W konkurencji brali udział Polacy, którzy z powodu falstartu zostali zdyskwalifikowani.
Wcześniej, w eliminacjach, Japończycy ustanowili rekord olimpijski (8:56,1).
Rekordy
Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:
Rekord | Reprezentacja | Czas | Miejsce | Data | |
---|---|---|---|---|---|
Rekord świata | Japonia Masanori Yusa Shozo Makino Sunao Ishiharada Hiroshi Negami | 8:52,2 | Tokio | 19 sierpnia 1935 | |
Rekord olimpijski | Japonia Yasuji Miyazaki (2:14,1) Masanori Yusa (2:14,7) Hisakichi Toyoda (2:14,8) Takashi Yokoyama (2:14,8) | 8:58,4 | Los Angeles | 9 sierpnia 1932 | [1] |
W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:
Data | Etap konkurencji | Reprezentacja | Czas | Rekord |
---|---|---|---|---|
10 sierpnia | eliminacje | Japonia Shigeo Arai Shigeo Sugiura Masanori Yusa Masaharu Taguchi | 8:56,1 | |
11 sierpnia | finał | Japonia Masanori Yusa Shigeo Sugiura Masaharu Taguchi Shigeo Arai | 8:51,5 |
Wyniki
Eliminacje
Do finału zakwalifikowały się dwie najszybsze sztafety z każdego wyścigu oraz dwie reprezentacje zajęły trzecie miejsce i uzyskały najlepsze czasy.
Wyścig eliminacyjny 1
Miejsce | Państwo | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Francja | René Cavalero Artem Nakache Christian Talli Jean Taris | 9:21,7 | Q |
2. | Kanada | Munroe Bourne Bob Hamerton Robert Hooper Bob Pirie | 9:40,0 | Q |
3. | Brazylia | Aluizio Lage Leônidas da Silva Manoel Villar Isaac Morais | 9:42,5 | |
4. | Filipiny | Jikirum Adjaluddin Arsad Alpad Nils Christiansen José Obial | 9:45,8 | |
5. | Bermudy | Edmund Cooper Leonard Spence Dudley Spurling John Young | 10:50,5 | |
6. | Grecja | Rikhardos Brousalis Spyridon Mavrogiorgos Panagiotis Provatopoulos Angelos Vlakhos | 10:51,0 |
Wyścig eliminacyjny 2
Miejsce | Państwo | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Stany Zjednoczone | Ralph Gilman Charles Hutter Jack Medica Paul Wolf | 9:10,4 | Q |
2. | Węgry | Oszkár Abay-Nemes Ferenc Csik Ödön Gróf Árpád Lengyel | 9:20,8 | Q |
3. | Wielka Brytania | Mostyn Ffrench-Williams Romund Gabrielsen Bob Leivers Norman Wainwright | 9:30,8 | q |
4. | Dania | Poul Petersen Jørgen Jørgensen Aage Hellstrøm John Christensen | 9:39,6 | |
5. | Austria | Herbert Hnatek Franz Seltenheim Edmund Pader Günther Zobernig | 10:58,4 | |
6. | Luksemburg | Norbert Franck Pierre Hastert Marcel Neumann Georges Tandel | 10:59,8 | |
7. ! | Polska | Kazimierz Bocheński Helmut Barysz Joachim Karliczek Ilja Szrajbman | 9:99,9 ! | DSQ |
Wyścig eliminacyjny 3
Miejsce | Państwo | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Japonia | Shigeo Arai Shigeo Sugiura Masanori Yusa Masaharu Taguchi | 8:56,1 | Q, |
2. | III Rzesza | Helmuth Fischer Hermann Heibel Wolfgang Heimlich Werner Plath | 9:21,4 | Q |
3. | Szwecja | Björn Borg Sten-Olof Bolldén Sven-Pelle Pettersson Gunnar Werner | 9:35,3 | q |
4. | Jugosławia | Draško Vilfan Tone Gazzari Zmaj Defilipis Tone Cerer | 9:40,3 | |
5. | Egipt | Higazi Said Ibrahim Fadl Mahmoud Kadri Saad El-Din Zaki | 10:05,3 |
Finał
Miejsce | Państwo | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. ! | Japonia | Masanori Yusa Shigeo Sugiura Masaharu Taguchi Shigeo Arai | 8:51,5 | |
2. ! | Stany Zjednoczone | Ralph Flanagan John Macionis Paul Wolf Jack Medica | 9:03,0 | |
3. ! | Węgry | Árpád Lengyel Oszkár Abay-Nemes Ödön Gróf Ferenc Csik | 9:12,3 | |
4. | Francja | Artem Nakache Christian Talli René Cavalero Jean Taris | 9:18,2 | |
5. | III Rzesza | Werner Plath Wolfgang Heimlich Hermann Heibel Helmuth Fischer | 9:19,0 | |
6. | Wielka Brytania | Mostyn Ffrench-Williams Romund Gabrielsen Bob Leivers Norman Wainwright | 9:21,5 | |
7. | Kanada | Munroe Bourne Bob Hamerton Robert Hooper Bob Pirie | 9:27,5 | |
8. | Szwecja | Björn Borg Sten-Olof Bolldén Sven-Pelle Pettersson Gunnar Werner | 9:37,5 |
Przypisy
- ↑ Paweł Wudarski: Los Angeles 1932 – 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn – wyniki. [dostęp 2016-11-05].
Bibliografia
Berlin 1936 – 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn – wyniki. [dostęp 2016-11-05]. (ang.).
- p
- d
- e
|