Omieg wschodni
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | astropodobne | ||
Rząd | astrowce | ||
Rodzina | astrowate | ||
Podrodzina | Asteroideae | ||
Rodzaj | omieg | ||
Gatunek | omieg wschodni | ||
Nazwa systematyczna | |||
Doronicum orientale Hoffm. Commentat. Soc. Phys.-Med. Univ. Lit. Caes. Mosq. 1:8. 1808 | |||
Synonimy | |||
| |||
|
Omieg wschodni, o. kaukaski (Doronicum orientale Hoffm.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. W środowisku naturalnym występuje w lasach i rzadkich zaroślach na obszarze Azji Mniejszej i południowo-wschodniej części Europy. Jest uprawiany jako roślina ozdobna.
Morfologia
- Łodyga
- Prosta, wzniesiona, naga. Osiąga wysokość do 50 cm. Pod ziemią roślina posiada kłącze ze zgrubiałymi rozłogami o jedwabistych włoskach.
- Liście
- Sercowate o ząbkowanych lub karbowanych brzegach, nagie. Większość liści zebrana w rozecie przyziemnej. Wyrastają one na nagich lub skąpo owłosionych ogonkach liściowych. Na łodydze tylko 1–3 niedużych liści łodygowych wyrastających skrętolegle i nasadami obejmujących łodygę.
- Kwiaty
- Żółte, zebrane w średniej wielkości koszyczki wyrastające po 1–2 na szczycie pędów. Dno koszyczka jest silnie wypukłe. Brzeżne kwiaty języczkowe duże.
Biologia
Bylina, geofit. Kwitnie od kwietnia do czerwca, jest owadopylny. Nasiona rozsiewane przez wiatr. Liczba chromosomów 2n = 60.
Zastosowanie i uprawa
- Roślina ozdobna uprawiana w gruncie. Nadaje się na rabaty i na kwiat cięty; w wodzie kwiaty dość długo nie więdną. W niewielkich kępach może być uprawiany także w ogrodach skalnych, a w doniczkach i pojemnikach na balkonach, tarasach. Jest łatwy w uprawie.
- Wymagania: stanowisko słoneczne, nie ma specjalnych wymagań co do gleby. W pełni mrozoodporny.
- Rozmnażanie: najłatwiej przez podział rozrośniętych kęp. Można też przez nasiona, które wysiewa się wiosną na rozsadniku.
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
Bibliografia
- Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
- BioLib: 41300
- EoL: 395864
- EUNIS: 155523
- Flora of North America: 250066486
- GBIF: 3142967
- identyfikator iNaturalist: 161986
- IPNI: 329169-2
- ITIS: 37250
- NCBI: 118769
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): gcc-33565
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:329169-2
- Tela Botanica: 22777
- identyfikator Tropicos: 2709936
- CoL: 37DVW