Nowe Miasto (obwód lwowski)
Ratusz nowomiejski | |||||
| |||||
Państwo | Ukraina | ||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Rejon | starosamborski | ||||
Wysokość | 250 m n.p.m. | ||||
Populacja • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy | +380 03238 | ||||
Kod pocztowy | 82022 | ||||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego | |||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||
49°37′03″N 22°50′41″E/49,617500 22,844722 | |||||
|
Nowe Miasto dawniej też Nowe Miasto Przemyskie i Nowe Miasto Bybło (ukr. Нове Місто, Nowe Misto) – wieś na Ukrainie w rejonie samborskim obwodu lwowskiego nad Wyrwą. Liczy około 878 mieszkańców. Jest siedzibą silskiej rady, której podlegają również Boniowice.
Historia
Pierwszy raz wzmiankowane w roku 1361[1] (według innych źródeł - 1301[2]). W 1463 r. powstał miejscowy kościół rzymskokatolicki. W 1498 r. wojewoda wołoski Stefan najechał Nowe Miasto, niszcząc je wraz z kościołem, który został odbudowany w 1512 r. Z 1634 r. pochodzą pierwsze wzmianki o Żydach osiedlających się w mieście[3]. W 1648 r. miasto zostało zniszczone, a mieszkańcy, w tym wszyscy Żydzi, zamordowani przez Kozaków Chmielnickiego.
W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej Nowe Miasto i Nowe Miasto Posada był Kajetan Guzkowski[4]. W połowie XIX w. powstała samodzielna gmina żydowska. Zapewne z tego czasu pochodzą też miejscowa synagoga i cmentarz żydowski. Dane dotyczące ludności Nowego Miasta w 1880 r. są niespójne, choć panuje zgoda co do sumarycznej liczby, to jest 916[5]. W okresie II Rzeczypospolitej (1921 r.) liczyło około 794 mieszkańców, z czego 259 Żydów. Znajdowało się w powiecie dobromilskim województwa lwowskiego. Między 27 czerwca a 3 sierpnia 1942 r. istniało tu getto dla ludności żydowskiej, utworzone przez Niemców. Żydzi zostali deportowani do Obozu Zagłady w Bełżcu i tam zamordowani. 31 lipca 1944 r. zajęte przez wojska radzieckie[6]. W latach 1944–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tu 20 Polaków[7]. Status miasta utraciło po I wojnie światowej[8], a prawa miejskie w związku z reformą administracyjną 1933/34.
Ważniejsze obiekty
- Kościół św. Marcina w Nowym Mieście (rzymskokatolicki) z 1463 r.
- Cerkiew greckokatolicka
- Cerkiew greckokatolicka – nieistniejąca
- Synagoga w Nowym Mieście Przemyskim
- Cmentarz żydowski w Nowym Mieście Przemyskim
Przypisy
- ↑ opis zabytków Nowego Miasta
- ↑ Baza danych samorządów Ukrainy
- ↑ zobacz stronę Żydowskiego Instytutu Historycznego poświęconą Nowemu Miastu https://web.archive.org/web/20120705004059/http://www.jewishinstitute.org.pl/pl/gminy/miasto/829.html
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 146.
- ↑ Według Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego było 550 rzymskich katolików, 87 grekokatolików, a reszta Żydów. Strona internetowa ŻIHu z kolei określa liczbę Żydów na 350.
- ↑ ВОВ-60 - Сводки. [dostęp 2009-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-10)].
- ↑ SzczepanS. Siekierka SzczepanS., HenrykH. Komański HenrykH., KrzysztofK. Bulzacki KrzysztofK., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 137, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom XIII - Województwo Lwowskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924
Bibliografia
- Mapa WIG Sambor Pas 50 Słup 36 Warszawa 1937.
- Księga adresowa Polski (wraz z W.M. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa. Warszawa: Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej, 1928 s. 762.
Linki zewnętrzne
- Nowe Miasto, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 227 .
- p
- d
- e
Miasta |
|
---|---|
Osiedla |
|
Wsie |
|
Zniesione wsie |
|
- p
- d
- e
- Siedziba powiatu – Dobromil
Przynależność wojewódzka |
|
---|---|
Miasta / Prawa miejskie (1920-34 →) | |
Miasteczka (1920-34) | |
Gminy miejskie (1920-39 →) | |
Gminy wiejskie zbiorowe (1934-39 →) |
- p
- d
- e
Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich / praw miasteczka / praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4) OTP – osiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.
Gminy miejskie |
|
---|---|
Gminy wiejskie z prawami miejskimi |
|
Gminy wiejskie z prawami miasteczka |
|
Źródła: Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015, Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, [in] Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.