Nerw strzemiączkowy

Nerw strzemiączkowy (łac. nervus stapedius) – w anatomii człowieka niewielki nerw położony w obrębie głowy, związany ze zmysłem słuchu[1][2].

Jest to odgałęzienie nerwu twarzowego. Oddziela się od niego w odcinku zstępującym tego nerwu czaszkowego, wewnątrz części skalistej kości skroniowej w bliskości wyniosłości piramidowej jamy bębenkowej[1]. Nerw strzemiączkowy unerwia mięsień strzemiączkowy, biorący udział w ustawianiu kosteczek słuchowych w uchu środkowym, a co za tym idzie, ochronie narządu słuchu i odbiorze dźwięków[3].

Przypisy

  1. ↑ a b Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 216.
  2. ↑ Richard L.R.L. Drake Richard L.R.L., A. WayneA.W. Vogl A. WayneA.W., Adam W.M.A.W.M. Mitchell Adam W.M.A.W.M., Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 140, ISBN 978-83-66548-16-9 .
  3. ↑ Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 420–421.

Bibliografia

  • AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, ISBN 978-83-200-3258-1 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.