Muzeum Sztuki Ludowej Huculszczyzny i Pokucia im. J. Kobrynskiego
Tablica przed wejściem | |||
Państwo | Ukraina | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Kołomyja | ||
Adres | ul. Teatralna 25 | ||
Data założenia | 1926 | ||
Zakres zbiorów | sztuka ludowa, historia i etnografia Huculszczyzny i Pokucia | ||
Wielkość zbiorów | ok. 50 000 | ||
Oddziały | |||
| |||
Położenie na mapie Ukrainy | |||
48°11′43,90″N 25°02′15,75″E/48,195528 25,037708 | |||
| |||
Strona internetowa |
Muzeum Sztuki Ludowej Huculszczyzny i Pokucia im. Josafata Kobrynskiego (ukr. Національний Музей Народного Мистецтва Гуцульщини та Покуття імені Йосафата Кобринського) – muzeum w Kołomyi na Ukrainie, z kolekcją ponad 50 000 obiektów, dokumentujących historię i kulturę ludową Huculszczyzny i Pokucia[1].
Historia
Miasto Kołomyja szczyci się pierwszą w historii ziem polskich wystawą etnograficzną, zorganizowaną przez Oskara Kolberga w roku 1880. Pierwsze muzeum etnograficzne pod nazwą Muzeum Huculskie, zostało otwarte przez hr. Edmunda Starzeńskiego w roku 1892[2]. Opierało się w dużej mierze na zbiorach nauczycieli-artystów z założonej w Kołomyi w roku 1876 Szkoły Przemysłu Ceramicznego, takich jak Stanisław Dębicki.
Dzisiejsze muzeum mieści się w budynku zaprojektowanym w 1894 roku przez architektów: N. Krzyczkowskiego i L. Bakera, pierwotnie z przeznaczeniem na Dom Ludowy. Gmach został oddany do użytku w roku 1902[3].
Muzeum, które jako patrona obrało postać Josafata Kobrynskiego(inne języki) (1818–1901), założono w 1926 roku. Otwarcie nastąpiło 31 grudnia 1934 roku[4]. Mieści się w zabytkowym gmachu dawnego Domu Ludowego przy ulicy Teatralnej. Pierwszym dyrektorem był Wołodymyr Kobrynski(inne języki) (1873–1958)[4]. 27 lutego 1945, po zarządzeniu Rady Komisarzy Ludowych Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, muzeum dołączyło do Komitetu ds. Sztuki i przekształciło się w Samorządowe Muzeum Sztuki Ludowej Huculszczyzny[5].
Opis
Muzeum zawiera kolekcję ponad 50 000 obiektów, prezentujących historię, sztukę, kulturę i etnografię Pokucia i Huculszczyzny od XVII wieku do czasów dzisiejszych. Część obiektów związana jest również z kulturą trypolską[5].
Muzeum ma trzy oddziały:
- Muzeum Pisanek w Kołomyi[6]
- Muzeum Sztuki Ludowej Huculszczyzny w Kosowie
- Muzeum Etnografii i Ekologii w Jaremczach[5]
Galeria
- Witraż z wnętrza budynku muzeum
- Fragment wystawy czasowej o weselu huculskim
- Pas, 1930
- Lira korbowa, 2007
- Zgardy huculskie
- Wóz - XVIII w.
- Gerdany
- Sopilka, XIX w.
- Kafle huculskie
- Strój tradycyjny eksponowany w Muzeum Pisanki
- Pisanki w Muzeum Pisanki
Przypisy
- ↑ CezaryC. Rudziński CezaryC., Ukraina: kołomyjskie muzea [online], www.globtroter.info [dostęp 2017-10-26] (pol.).
- ↑ Kołomyja dziś na front, Nowa Trybuna Opolska, 17 kwietnia 2011
- ↑ Cezary Rudziński, Muzeum Huculszczyzny i Pokucia
- ↑ a b Національний музей народного мистецтва Гуцульщини та Покуття імені Йосафата Кобринського, Kołomyja: Muzeum Sztuki Ludowej Huculszczyzny i Pokucia im. J. Kobrynskiego, 2011 .
- ↑ a b c Retrospective View | National Museum of Hutsulshchyna and Pokuttya Folk Art | Kolomyya IF Ukraine [online], hutsul.museum [dostęp 2017-10-26] .
- ↑ TadeuszT. Pater TadeuszT., Listy o Kresach południowo-wschodnich, Wydawnictwo "AA", 2006 .