Mordacia lapicida
Mordacia lapicida[1] | |||
(Gray, 1851) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Nadgromada | bezżuchwowce | ||
Gromada | Petromyzontida | ||
Rząd | minogokształtne | ||
Rodzina | Mordaciidae | ||
Rodzaj | Mordacia | ||
Gatunek | Mordacia lapicida | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
brak danych | |||
| |||
|
Mordacia lapicida – gatunek bezżuchwowca z rodziny Mordaciidae.
Zasięg występowania
Jest gatunkiem endemicznym, występuje w rzekach południowego Chile i przyległych partiach Pacyfiku[3].
Cechy morfologiczne
Osobniki dorosłe osiągają maksymalnie 11,1 do 54 cm długości całkowitej[3]. Proporcje długości poszczególnych części ciała są następujące: część przedskrzelowa - 8-17% długości całkowitej, część skrzelowa - 8,3-12,1%, tułów - 57,8-77,1%, ogon - 13,8-19%. Wzdłuż ciała 78-84 miomery. Dojrzałe samce posiadają zaokrąglony worek skórny zaczynający się bezpośrednio za otworem gębowym a kończący się na wysokości ostatnich otworów skrzelowych. Płetwa ogonowa ma kształt łopatkowaty.
Biologia i ekologia
Osobniki dorosłe żyją, między wrześniem a grudniem, w przybrzeżnych wodach szelfowych, gdzie prowadzą pasożytniczy tryb życia. Następnie wstępują do rzek w celu odbycia tarła. Larwy żyją w przybrzeżnych partiach rzek zagrzebane w mule bądź drobnym piasku. Przeobrażenie następuje między sierpniem a marcem, zaś spływ do morza między czerwcem a sierpniem, przy średniej długości ciała 14,3 cm.