Mleczaj kamforowy
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | grzyby | ||
Typ | podstawczaki | ||
Klasa | pieczarniaki | ||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | mleczaj | ||
Gatunek | mleczaj kamforowy | ||
Nazwa systematyczna | |||
Lactarius camphoratus (Bull.) Fr. Epicr. syst. mycol.: 346 (Uppsala, 1838) | |||
Zasięg | |||
Zasięg w Europie i Azji | |||
|
Mleczaj kamforowy (Lactarius camphoratus (Bull.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae).
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lactarius, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go Jean Baptiste François Bulliard, nadając mu nazwę Agaricus camphoratus w pierwszym woluminie „Histoire des Champignons” z 1793 r. Do rodzaju Lactarius został przeniesiony przez Eliasa Friesa w „Epicrisis systematis mycologici” z 1838 r.[2]
Niektóre synonimy łacińskie[2]:
- Agaricus camphoratus Bull. 1793
- Agaricus subdulcis ß camphoratus (Bull.) Fr. 1821
- Agaricus cimicarius Batsch 1786
- Lactarius terryi Berk. & Broome 1878
- Lactifluus camphoratus (Bull.) Kuntze 1891
- Lactifluus terryi (Berk. & Broome) Kuntze 1898
Nazwę polską podał Franciszek Błoński w 1896 r.[3]
Morfologia
Wytwarza naziemne owocniki złożone z kapelusza i trzonu, których miąższ zbudowany jest z kulistawych komórek powodujących ich specyficzną kruchość i nieregularny przełom[4].
- Kapelusz
Średnicy 2–5 cm, barwy ciemnopomarańczowo-brązowej lub czerwono-brązowej. W środku kapelusza zawsze występuje dość wyraźny garb, a wokół niego wgłębienie. U młodych okazów kapelusz jest łukowaty, potem rozpostarty. Brzegi są karbowane i delikatnie pomarszczone. Pokryty suchą, nagą i matową skórką bez koncentrycznych pręg[5].
- Hymenofor
Blaszkowy, blaszki gęste, nieco tylko zbiegające na trzon, początkowo barwy jasnocielisto-czerwonawej, po dojrzeniu czerwono-brązowawe, podczas wysypu z białym nalotem zarodników. Po uciśnięciu powstają brązowe plamy[5].
Wysokość 3–8 cm, grubość do 1 cm, walcowaty, czasami spłaszczony[5]. Barwy ciemnoczerwono-brązowej w trakcie dojrzewania czerniejący przy podstawie, pusty w środku[4].
O łagodnym, czasem gorzkawym smaku i woni przypominającej kamforę lub pluskwiaki (Hemiptera), po dojrzeniu lub w trakcie suszenia lubczyk (Levisticum sp.) lub cykorię (Cichorium sp.)[4].
- Mleczko
Dość obfite, rzadkie, wodnistobiałe. Ma łagodny smak, pozostawia jednak gorzkawy posmak[6].
Elipsoidalne, o wymiarach 6,5–8×5,5–6,5 μm, bez pory rostkowej, o amyloidalnej powierzchni pokrytej brodawkami połączonymi częściowo listewkami tworzącymi siatkowaty wzór[4].
- Gatunki podobne
Charakterystycznymi cechami mleczaja kamforowego są ciemna barwa kapelusza i korzenny zapach podczas suszenia[6]. Wśród grzybów o morfologicznie zbliżonych owocnikach wymienia się:
- mleczaj płowy (Lactarius helvus).
- mleczaj wątrobowy (Lactariue hepaticus). Różni się brakiem charakterystycznego zapachu, siarkowożółtym miąższem na przecięciu i jego mleczko przebarwia się na żółto[5].
Występowanie i siedlisko
Występuje w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, w Europie i Azjii[7]. W polskim piśmiennictwie mykologicznym opisany na bardzo wielu stanowiskach[3].
Naziemny grzyb mykoryzowy występujący w lasach liściastych i iglastych, przeważnie w obecności świerków (Picea sp.), sosen (Pinus sp.) lub buków (Fagus sp.). W Europie wytwarza owocniki od lipca do listopada[4].
Jest czasami atakowany przez pasożytniczego grzyba Hypomyces lateritius, powodującego pleśnienie i niedorozwój jego blaszek oraz stwardnienie miąższu. Porażone przez tego grzyba owocniki mleczajów są niejadalne[8].
Znaczenie
Grzyb jadalny gorszej jakości. Zaleca się stosowanie po wysuszeniu i starciu jako przyprawę (tzw. „proszek grzybowy”)[4].
Przypisy
- ↑ Index Fungorum [online] [dostęp 2013-03-05] (ang.).
- ↑ a b Species Fungorum [online] [dostęp 2013-04-15] (ang.).
- ↑ a b WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 372, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ a b c d e f EwaldE. Gerhardt EwaldE., Grzyby: wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, s. 426, ISBN 83-7404-513-2 .
- ↑ a b c d PavolP. Škubla PavolP., Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, s. 71, ISBN 978-83-245-9550-1 .
- ↑ a b AlinaA. Skirgiełło AlinaA., Mleczaj (''Lactarius''). Grzyby (''Mycota''), tom 25. Podstawczaki (''Basidiomycetes''), gołąbkowce (''Russulales''), gołąbkowate (''Russulaceae''), mleczaj (''Lactarius''), Kraków: PWN, 1998, s. 90–91, ISBN 83-85444-65-3 .
- ↑ Występowanie Lactarius camphoratus na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-09-10] (ang.).
- ↑ Gigantische Askosporen bei Peckiella lateritia (Fr.) Maire, [w:] R.W. ArnoldR.W.A. Günter R.W. ArnoldR.W.A., Hermann Jahn (Hrsg.), t. 7, Westfälische Pilzbriefe, 1968 .