Mleczaj jelonek
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | grzyby | ||
Typ | podstawczaki | ||
Klasa | pieczarniaki | ||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | mleczaj | ||
Gatunek | mleczaj jelonek | ||
Nazwa systematyczna | |||
Lactarius fuliginosus (Fr.) Fr. Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 348 (1838) [1836-1838] | |||
Zasięg | |||
|
Mleczaj jelonek (Lactarius fuliginosus (Fr.) Fr.) – gatunek grzybów z rodziny gołąbkowatych[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lactarius, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1821 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus fuliginosus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu ten sam autor, w 1838 r. przenosząc go do rodzaju Lactarius[1]. Niektóre synonimy naukowe[2]:
- Agaricus fuliginosus Fr. 1821
- Galorrheus fuliginosus (Krapf) P. Kumm. 1871
- Lactifluus fuliginosus (Fr.) Kuntze 1891
Nazwę polską podała Alina Skirgiełło w 1998 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też pod nazwami: rydz czarny, bedłka ostra, jelonek, rydz paskudny[3].
Morfologia
- Kapelusz
Początkowo płaski – starszy – nieco wklęsły, ciemnobrązowy – młody – delikatnie aksamitny, matowy i suchy. Do 8 cm średnicy.
- Blaszki
Żółtobrązowe, umiarkowanie gęste, przyrośnięte do trzonu lub zbiegające[4].
- Trzon
Trochę jaśniejszy od kapelusza, na szczycie nie pomarszczony[4].
Biały; z obficie wydzielającym się białym, powoli czerwieniejącym i dosyć gorzkim mleczkiem[4].
Jasnoochrowy[4].
Występowanie
Przeważnie w lasach liściastych i mieszanych, głównie pod bukami. W Polsce jest pospolity[4].
Gatunki podobne
Mleczaj ciemny (Lactarius picinus) ma kapelusz jeszcze ciemniejszy, a stary trochę żeberkowany, mleczko białe i dosyć piekące; występuje w górskich lasach iglastych[4].
Przypisy
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2013-03-05]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-04-15]. (ang.).
- ↑ Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby : przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 164. ISBN 83-7319-976-4.