Mleczaj cytrynowy
Pomóż nam go sprawdzić: oceń zgłoszoną nominację.
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | grzyby | ||
Typ | podstawczaki | ||
Klasa | pieczarniaki | ||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | mleczaj | ||
Gatunek | mleczaj cytrynowy | ||
Nazwa systematyczna | |||
Lactarius citriolens Pouzar Česká Mykologie 22(1): 20 (1968) | |||
Zasięg | |||
Zasięg w Europie | |||
|
Mleczaj cytrynowy (Lactarius citriolens Pouzar) – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lactarius, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1968 r. Zdeněk Pouzar i nadana przez niego nazwa naukowa jest aktualna[1]. Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[2]
Morfologia
- Kapelusz
Średnica 8–15 cm, mięsisty, z silnie wklęsłym środkiem i silnie podwiniętym brzegiem, z którego zwisają zżelatynizowane, frędzlowate fragmenty osłony. Powierzchnia żółtawobiała[3].
- Blaszki
Nieco zbiegające, kremoworóżowe[3].
- Trzon
Krótki, gruby, nieco chropowaty[3].
Żółtawy o cytrynowym zapachu i ostrym smaku. Mleczko białe, po przecięciu natychmiast zmienia kolor na siarkowożółty, ale nie wydziela nieprzyjemnego zapachu[3].
- Gatunki podobne
Mleczaj okazały (Lactarius resimus) ma podobnie zachowujące się mleczko, ale powierzchnia kapelusza jest biała z żółtawymi plamami. Mleczaj omszony (Lactarius pubescens) jest mniejszy. Mleczaj dołkowany (Lactarius scrobiculatus) ma silniej dołkowany trzon[3]. Mleczaj wełnianka (Lactarius torminosus) ma mleczko białe, niezmieniające barwy, a owocnik ma zapach terpentyny[4].
Występowanie i siedlisko
Najwięcej stanowisk podano w Europie, poza nią podano stanowiska w azjatyckiej części Rosji i pojedyncze w Ameryce Północnej i Południowej[5]. Gatunek rzadki[3]. W Polsce do 2003 r. jedyne stanowisko podał F. Teodorowicz w 1936 r. w Dębkach nad Morzem Bałtyckim[2].
Naziemny grzyb mykoryzowy[2]. Związany z drzewami, zwłaszcza z brzozą, bukiem, świerkiem[3]. Ze względu na ostry smak jest grzybem niejadalnym[6], a nawet trującym (może powodować kolkę i zaburzenia w trawieniu pokarmów)[3].
Przypisy
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-09-08] (ang.).
- ↑ a b c WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 369–387, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ a b c d e f g h Lactarius citriolens [online], fichas mycológicas [dostęp 2024-09-08] (hiszp.).
- ↑ PavolP. Škubla PavolP., Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, s. 305, ISBN 978-83-245-9550-1 .
- ↑ Występowanie Lactarius citriolens na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-09-08] (ang.).
- ↑ AndreasA. Gminder AndreasA., Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej, 2008, s. 260, ISBN 978-83-258-0588-3 .