Milówka (województwo śląskie)

Milówka
wieś
Ilustracja
Panorama Milówki, widok z Baraniej Góry
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

żywiecki

Gmina

Milówka

Wysokość

430–460[2] m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

4426[3]

Strefa numeracyjna

33

Kod pocztowy

34-360[4]

Tablice rejestracyjne

SZY

SIMC

0062478

Położenie na mapie gminy Milówka
Mapa konturowa gminy Milówka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Milówka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Milówka”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Milówka”
Położenie na mapie powiatu żywieckiego
Mapa konturowa powiatu żywieckiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Milówka”
Ziemia49°33′34″N 19°05′13″E/49,559444 19,086944[1]
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Kaplica św. Antoniego
Pałacyk z wieżyczką
Stara Chałupa
Dom z Przyłękowa
Pomnik poświęcony walczącym o niepodległość Polakom
Rzeka Soła

Milówka – wieś (dawniej miasto) w Polsce leżąca w Małopolsce[5], obecnie w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, siedziba gminy Milówka, leżąca w Beskidzie Żywieckim nad rzeką Sołą. Powierzchnia sołectwa wynosi 2648 ha, a liczba ludności 4446, co daje gęstość zaludnienia 171 os./km²[2].

Integralne części wsi Milówka[6][7]
przysiółki Juraszka, Komory, Milówki, Prusów, Sucha Góra. Za Kopcem
osada Gruszkowa
części wsi Jopki, Kałuża, Kępki, Młynica, Pawlusy, Salamonka, Wierzbiny

Historia

Wieś powstała zapewne z końcem XV w. Była wsią rolną[8]. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1537. Do jej powstania przyczyniły się dwie grupy ludności. Najpierw wędrujący w górę rzeki Soły osadnicy polscy stopniowo zagospodarowywali okoliczne nieużytki i karczowali lasy. Po nich w wyższe partie gór Beskidu Żywieckiego w XVI wieku przybyli pasterze wołoscy, którzy się następnie zasymilowali ze wcześniejszymi osadnikami. W 1595 wieś położona była w powiecie śląskim województwa krakowskiego była własnością kasztelana sądeckiego Krzysztofa Komorowskiego[9]. Kiedy w 1624 r. żywiecczyzna przeszła w ręce królowej Konstancji Milówka miała 16 ról, natomiast w 1662 r. liczyła 33 gospodarstwa i 275 mieszkańców[8]. Dzieje Milówki opisuje Wójt Żywiecczyzny Andrzej Komoniecki w Chronografii albo Dziejopisie Żywieckim.

W 1667 r. działał we wsi tartak (...piła tartaczna Marszałkowa). W 1712 r. pracowały już dwa tartaki: Jana Czumy i Krzysia Tycza. Milówka wchodziła wówczas w skład wielkiego klucza folwarcznego Węgierskiej Górki, obejmującego całe dorzecze Soły powyżej Cięciny[8].

Dawne dzieje Milówki są słabo poznane z powodu spalenia się podczas pożaru w 1844 r. ksiąg parafialnych i metrykalnych.

Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 372 budynkach w Milówce na obszarze 2653 hektarów mieszkało 2678 osób (gęstość zaludnienia 100,9 os./km²), z czego 2495 (93,2%) było katolikami, 9 (0,3%) grekokatolikami a 174 (6,5%) wyznawcami judaizmu, 2609 (97,4%) polsko-, 61 (2,3%) niemieckojęzycznymi, a jedna posługiwała się innym językiem[10].

Mieczysław Orłowicz w swym "Ilustrowanym przewodniku po Galicyi, Bukowinie, Spiszu, Orawie i Śląsku Cieszyńskim" wydanym w 1919 r. pisał: Milówka (133 km., 440 m. n. m.) miasteczko o 2800 m[ieszkańcach]. (200 Ż[ydów].). Piękne położenie górskie w dolinie Soły. Kilka will dla letników[11]. W dwudziestoleciu międzywojennym znacznie rozwinęła się jako letnisko.

Milówka podczas narodowych spisów powszechnych z 1921 i 1931 figurowała jako miasteczko, w latach 1872–1934 posiadała prawa miejskie, lokację miejską uzyskała przed 1884, następnie zdegradowana w 1934[12].

Podczas II wojny światowej już 2 września 1939 r. Milówka została zajęta przez wojska niemieckie, wkraczające od strony Zwardonia i Koniakowa, i w latach 19391945 pozostawała w granicach III Rzeszy. 6 kwietnia 1945 r. od strony Żywca i Ujsół do wsi wkroczyły wojska radzieckie[8].

1 września 1947 w Milówce uruchomione zostało Liceum Ogólnokształcące. W chwili powstania naukę rozpoczęło w nim 316 uczniów zamieszkujących od Cięciny w górę rzeki Soły, przeniesionych tu z Liceum w Żywcu. Uroczystość ta została połączona z wojewódzkimi obchodami inauguracji nowego roku szkolnego, wobec czego udział w niej wziął m.in. przewodniczący wojewódzkiej rady narodowej, a także poseł Ferdynand Łukaszek, Kazimierz Barwacz oraz inni delegaci władz[13].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Milówka, następnie gminy Milówka. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego.

1 października 2001 został tu oddany do użytku nowy budynek gimnazjum, położony między Sołą, a ul. Jana Kazimierza. Dotychczasowa siedziba placówki została objęta przez Akademię Rolniczą w Krakowie, która uruchomiła w niej 5 października 2001 zamiejscowy punkt dydaktyczny Wydziału Techniki i Energetyki Rolnictwa, kształcący w systemie zaocznym na 4-letnim kierunku inżynierskim Techniki Komputerowe w Gospodarce[14][15].

Wspólnoty wyznaniowe

Szkolnictwo

W Milówce znajdują się następujące szkoły:

Zabytki

Do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego wpisano następujące obiekty z terenu Milówki:

  • cmentarz rzymskokatolicki z XIX w., kaplica pw. św. Marii Magdaleny z 1857 oraz kostnica i ogrodzenie cmentarza
  • cmentarz żydowski z początku XX w.
  • chałupa konstrukcji zrębowej z 1793 (zob. Muzeum Stara Chałupa) na szlaku architektury drewnianej województwa śląskiego
  • Dom z Przyłękowa z XX w.
  • kuźnia przy ul. Jagiellońskiej 21 z lat 1925–1926
  • piwniczka przy domu nr 69 przy ul. Piwowarskiej 3 z połowy XIX w. (nie istnieje)[18]

Pozostałe historyczne obiekty to m.in.:

Turystyka

Przez wieś przebiega kilka szlaków turystycznych:

  • szlak turystyczny zielony (pieszy) zaczynający się w Milówce i prowadzący przez Halę Boraczą na Rysiankę
  • szlak turystyczny czarny (rowerowy)
  • szlak turystyczny niebieski (rowerowy)
  • szlak turystyczny zielony (rowerowy)

W centrum miejscowości znajduje się kilka hoteli oraz lokale gastronomiczne. Rozwinięta jest także agroturystyka.

Osoby związane z Milówką

 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie urodzeni w Milówce.

Zobacz też

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 80671
  2. a b UG Milówka: Statut Sołectwa Milówka. [w:] www.milowka.com.pl [on-line]. 2009-12-28, 2009. [dostęp 2011-01-01].
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 784 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
  5. Grzegorz Wnętrzak: Żywiecczyzna. 2021-03-17. [dostęp 2023-08-30].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. GUS. Rejestr TERYT.
  8. a b c d Mirosław J. Barański: Beskid Śląski. Pasmo Baraniej Góry. Przewodnik turystyczny. Warszawa: Wydawnictwo PTTK "Kraj", 1994, s. 206-207, seria: Polskie góry. ISBN 83-7005-357-2.
  9. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 110.
  10. Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XII. Galizien. Wien: 1907.
  11. Mieczysław Orłowicz: "Ilustrowany przewodnik po Galicyi, Bukowinie, Spiszu, Orawie i Śląsku Cieszyńskim. Z mapą Galicyi i Tatr, planem Lwowa, Krakowa i 262 ilustracyami" Wyd. Karol Kwieciński, Lwów 1919, s. 391
  12. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 52–53.
  13. Nasz XX wiek. 1971 [online], nsik.com.pl [dostęp 2024-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-31] .
  14. Nowy budynek dla gimnazjum w Milówce [online], nsik.com.pl [dostęp 2024-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2006-01-17] .
  15. Żywiec miastem akademickim [online], nsik.com.pl [dostęp 2024-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2006-01-17] .
  16. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2014-05-22] .
  17. Strona internetowa szkoły. [dostęp 2022-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-27)].
  18. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024, s. 137 [dostęp 2018-09-19] .
  19. Komoniecki Andrzej (1937) Chronografia ablbo Dziejopis Żywiecki, wydanie pod redakcją prof. Stanisław Szczotka i Towarzystwo Miłośników Ziemi Żywieckiej str.42.
  20. Administrator, Biegun Antoni ps. „Sztubak”, „Czarny Antek”, „Szary” – NSZ – Narodowe Siły Zbrojne [online], nsz.com.pl [dostęp 2018-09-30] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-30]  (pol.).
  21. Komoniecki Andrzej (1937) Chronografia ablbo Dziejopis Żywiecki, wydanie pod redakcją prof. Stanisław Szczotka i Towarzystwo Miłośników Ziemi Żywieckiej str.V-VII.

Linki zewnętrzne

  • Milówka.pl – Portal Urzędu Gminy
  • Milówka.info. milowka.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. – Informacje z życia gminy Milówka
  • Milówka (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 429 .
  • p
  • d
  • e
Gmina Milówka
  • Siedziba gminy: Milówka
Wsie
Integralne
części wsi
  • Bajtkówka
  • Berkówka (Kamesznica)
  • Berkówka (Laliki)
  • Berkówki
  • Beskid
  • Bobki
  • Bugaj
  • Butórówka
  • Bżniakówka
  • Cerla
  • Czępiele
  • Czerwieńskie
  • Czulakówka
  • Czumówki
  • Duraje
  • Gawły
  • Gołuchówka
  • Groń
  • Gruszkowa
  • Jopki
  • Juraszka
  • Kaczmarze
  • Kałuża
  • Kasperki
  • Kępki
  • Kliszówka
  • Komory
  • Koszutówka
  • Kotelnica
  • Kotłówka
  • Krawce
  • Krutaki (Laliki)
  • Krutaki (Szare)
  • Krzakówka
  • Kubaszczyki
  • Kuśmierze
  • Laliki Małe
  • Łazy
  • Madejka
  • Milówki
  • Młynica
  • Na Cerli
  • Obrót
  • Pawliczne
  • Pawlusy
  • Piekło
  • Pietraszka
  • Pochodzita
  • Pod Grapami
  • Prusów
  • Rakowianka
  • Salamonka
  • Stańcówka
  • Staronie
  • Sucha Góra
  • Suche (Laliki)
  • Suche (Szare)
  • Szklanówka
  • Tabaczyska
  • Tarliczne (Laliki)
  • Tarliczne (Nieledwia)
  • W Pośrednim Groniu
  • Walaśne
  • Walkarzówka
  • Węźlówka
  • Wierzbiny
  • Wojtasówka
  • Wołowiec
  • Za Jakusówką
  • Za Kopcem
  • Zabawa
  • Zagroń
  • Zawady
  • Złamane
  • Złatna
  • Złotnica
  • Żor

  • p
  • d
  • e
Powiat żywiecki (1920–1975) (► 1939–1945)
Przynależność wojewódzka
  • woj. krakowskie (1920–39)
  • woj. krakowskie (1945–75)
Miasta / Prawa miejskie (1920–34 )
Miasteczka (1920–34)
  • Milówka
  • Sucha (do 1923 → i ← od 1932; )
Gminy miejskie (1920–75)
Osiedla (1954–72)
Gminy wiejskie zbiorowe
(1934–39, 1945–54 i 1973–75)
  • Cięcina (do 1954)
  • Czernichów (od 1973)
  • Gilowice
  • Jeleśnia
  • Koszarawa (od 1973)
  • Lipowa (od 1973)
  • Łękawica (od 1973)
  • Łodygowice
  • Milówka
  • Porąbka (← od 1951)
  • Radziechowy-Wieprz (od 1973)
  • Rajcza
  • Sporysz (do 1954)
  • Stryszawa (do 1954)
  • Ślemień
  • Świnna (od 1973)
  • Ujsoły (od 1951)
  • Węgierska Górka (od 1973)
  • Zabłocie (do 1954)
Gminy (1939–1945)
Miasta
Amtsbezirke
  • Ciencina (1939–45)
  • Gilowitz (1939–40 i 1941–54)
  • Jelesnia (1939–45)
  • Lipowa (1940–41)
  • Lodygowitz (1939–45)
  • Milowka (1939–45)
  • Rajcza (1939–45)
  • Slemien (1939–41)
  • Sporysch (1939–45)
  • Stryszawa (1939–45)
  • Zablocie (1939–40)
  • Zadziele (1940–45)
Gromady
(1954–72)
  • Cięcina (1954–72)
  • Cisiec (1954–61)
  • Czaniec (1954–72)
  • Czernichów (1961–72)
  • Gilowice (1954–72)
  • Glinka (1954–59)
  • Hucisko (1954–55 )
  • Jeleśnia (1954–72)
  • Juszczyna (1954–60)
  • Kamesznica (1954–72)
  • Kobiernice (1954–72)
  • Kocierz (1954–60)
  • Koszarawa (1954–72)
  • Krzeszów (1954–55 )
  • Krzyżowa (1954–72)
  • Kuków (1954–55 )
  • Lachowice (1954–55 )
  • Laliki (1954–61)
  • Leśna (1954–61)
  • Lipowa (1954–72)
  • Łękawica (1954–72)
  • Łodygowice (1954–72)
  • Międzybrodzie Bialskie (1954–61)
  • Milówka (1954–72)
  • Oczków (1954–72)
  • Pewel Mała (1954–72)
  • Pewel Wielka (1954–60)
  • Pietrzykowice (1954–72)
  • Porąbka (1954–72)
  • Przyborów (1954–68)
  • Radziechowy (1954–72)
  • Rajcza (1954–72)
  • Rycerka Dolna (1954–60)
  • Rycerka Górna (1954–61)
  • Rychwałd (1954–60)
  • Soblówka (1954–60)
  • Sopotnia Mała (1954–72)
  • Sopotnia Wielka (1954–60)
  • Sól (1954–72)
  • Stryszawa (1954–55 )
  • Ślemień (1954–72)
  • Świnna (1954–72)
  • Tresna (1954–61)
  • Trzebinia (1954–60)
  • Ujsoły (1954–72)
  • Węgierska Górka (1954–57)
  • Węgierska Górka (1961–72)
  • Wieprz (1954–72)
  • Złatna (1954–60)
  • Zwardoń (1954–61)
  • Żabnica (1954–61)
  • p
  • d
  • e
Miasta i miasteczka zdegradowane reformą gminną z 1933–1934

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich / praw miasteczka / praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4) OTPosiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Gminy miejskie
  • Bnin (1395–1934)
  • Boćki (1509–1934)
  • Brzostek (1367–1934, od 2009)
  • Budzyń (1458–1934, od 2021)
  • Ciężkowice (1348–1934, od 2000)
  • Czarny Dunajec (1879–1896, 1925–1934, od 2023)
  • Dobrzyca (1440–1934, od 2014)
  • Gąsawa (1388–1934, od 2024)
  • Gębice (1425–1934)
  • Jagielnica (1518–1934)
  • Jaraczewo (1519–1934, od 2016)
  • Jazłowiec (1519–1934)
  • Kopanica (1450–1934)
  • Lanckorona (1366–1934)
  • Łohiszyn (1570–1934, od 1959OTP)
  • Mielnik (1440–1934)
  • Mieścisko (1474–1934, od 2024)
  • Narew (1529–1934)
  • Niżankowice (1431–1934, od 1940OTP)
  • Nowe Miasto nad Wartą (1283–1934)
  • Nowy Dwór (1578–1934)
  • Nowy Wiśnicz (1616–1934, od 1994)
  • Obrzycko (1458–1934, od 1990)
  • Odelsk (1546–1934)
  • Piaski (1775–1934)
  • Powidz (1243–1934)
  • Rogowo (1380–1580, 1672–1934)
  • Rostarzewo (1752–1934)
  • Rychtal (1294–1934, od 2024)
  • Ryczywół (1426–1934)
  • Rynarzewo (1299–1934)
  • Stara Sól (1557–1934, od 1940OTP)
  • Szereszów (1569–1934, od 1940OTP)
  • Święciechowa (1277–1934)
  • Ulanów (1616–1934, 1941–1945, od 1958)
  • Uście Solne (1616–1934)
  • Władysławów (1727–1870, 1919–1934)
  • Wojnicz (1369–1934, od 2007)
  • Zaniemyśl (1742–1934, 1940–1948, od 2025)
Gminy wiejskie
z prawami miejskimi
Gminy wiejskie
z prawami miasteczka

Źródła: Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015, Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, [in] Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.

Kontrola autorytatywna (wieś w Polsce):
  • PWN: 3941548