Miara martyngałowa (lub miara obojętna na ryzyko) – jedno z podstawowych pojęć z zakresu matematyki finansowej. Używa się go do wyceny instrumentów bazowych oraz pochodnych na rynkach zupełnych.
Definicja
Niech oznacza wartość instrumentu dyskontowego w momencie a cenę instrumentu o wypłacie zapadającego w chwili Miarą martyngałową nazywamy taką miarę probabilistyczną, że:
- (miara jest równoważna rzeczywistej mierze),
Dla rynków skończonych zachodzenie powyższego warunku dla procesów cen instrumentów bazowych jest równoważna jego prawdziwości dla instrumentów pochodnych.
Przykłady
Model dwumianowy
Dla jednookresowego modelu CRR o własności gdzie przyjmuje wartości oraz a miara martyngałowa jest zdefiniowana w następujący sposób:
Warunkiem koniecznym dla braku istnienia arbitrażu jest ograniczenie na stopę procentową
Dla -okresowego modelu CRR miara martyngałowa przyjmuje następującą postać:
Model Blacka-Scholesa
W klasycznym modelu Blacka-Scholesa miarą martyngałową określa równanie:
gdzie:
- – współczynnik dryfu,
- – współczynnik zmienności,
- – bezryzykowna stopa procentowa.
Proces
jest procesem Wienera w mierze martyngałowej.
Wzór ten można uzyskać po zastosowaniu twierdzenia Girsanowa.
Bibliografia
- Jacek Jakubowski: Modelowanie rynków finansowych. Warszawa: SCRIPT, 2006. ISBN 83-89716-06-2. Brak numerów stron w książce