Mgławica Meduza
Mgławica Meduza | |||
Odkrywca | George Abell | ||
---|---|---|---|
Data odkrycia | 1955 | ||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||
Gwiazdozbiór | |||
Typ | |||
Rektascensja | 07h 29m 02,69s[1] | ||
Deklinacja | +13° 14′ 48,4″[1] | ||
Odległość | 1500 ly[2] | ||
Jasność pozorna mgławicy | |||
Rozmiary kątowe | 10,25'[1] | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Wymiary | 4 ly[2] | ||
Alternatywne oznaczenia | |||
Abell 21, PN A66 21, Sh 2-274 | |||
|
Mgławica Meduza (również Abell 21 lub Sh 2-274) – bardzo stara i rozległa mgławica planetarna znajdująca się w konstelacji Bliźniąt przy granicy z gwiazdozbiorem Małego Psa. Jej nazwa pochodzi od mitologicznego potwora[2].
Została odkryta w 1955 roku i skatalogowana przez George’a Abella w jego katalogu mgławic pod numerem Abell 21. Do lat 1970. była uważana za pozostałość po supernowej[2].
Mgławica ta znajduje się w odległości około 1500 lat świetlnych od Ziemi, a jej rozmiary są szacowane na 4 lata świetlne. Pomimo dużego rozmiaru jej jasność powierzchniowa jest bardzo niska, co utrudnia jej obserwacje[2].
Mgławica Meduza, podobnie jak inne mgławice planetarne, powstała w wyniku ewolucji małomasywnej gwiazdy podobnej do Słońca. Takie gwiazdy w końcowej fazie swojego życia przeobrażają się z czerwonego olbrzyma w białego karła, odrzucając równocześnie swoje warstwy zewnętrzne. Promieniowanie ultrafioletowe pochodzące od gorącej, starzejącej się gwiazdy powoduje świecenie mgławicy[3].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Mgławica Meduza w bazie SIMBAD (ang.)