Meksykomysz
| Habromys | |||
| Hooper & Musser, 1964[1] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ssaki | ||
| Podgromada | żyworodne | ||
| Infragromada | |||
| Rząd | gryzonie | ||
| Podrząd | Supramyomorpha | ||
| Infrarząd | myszokształtne | ||
| Nadrodzina | myszowe | ||
| Rodzina | chomikowate | ||
| Podrodzina | nowiki | ||
| Plemię | Peromyscini | ||
| Rodzaj | meksykomysz | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Peromyscus lepturus Merriam, 1898 | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
Meksykomysz[2] (Habromys) – rodzaj ssaków z podrodziny nowików (Neotominae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Meksyku, Gwatemali i Salwadorze[3][4][5].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 74–133 mm, długość ogona 74–147 mm, długość ucha 16–24 mm, długość tylnej stopy 18–31 mm; masa ciała 10–55 g[4][6].
Systematyka
Rodzaj (w randze podrodzaju w obrębie Peromyscus) zdefiniowali w 1964 roku amerykańscy teriolodzy Emmet Thurman Hooper i Guy Graham Musser w artykule poświęconym klasyfikacji Peromyscus, opublikowanym w czasopiśmie Occasional Papers Museum of Zoology, University of Michigan[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) meksykomysz skąpoogonową (H. lepturus).
Etymologia
Habromys: gr. ἁβρος habros ‘miękki, słaby, delikatny’[7]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[8].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[9][6][3]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[2] | Podgatunki[4][3][6] | Rozmieszczenie geograficzne[4][3][6] | Podstawowe wymiary[4][6][a] | Status IUCN[10] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Habromys simulatus | (Osgood, 1904) | meksykomysz stokowa | gatunek monotypowy | endemit Meksyku (wschodnie zbocza Sierra Madre Wschodniej (Hidalgo i Veracruz)) | DC: 9–9,2 cm DO: 7,8–11,1 cm MC: 17–19 g | CR | |
| Habromys delicatulus | Carleton, O. Sánchez & Urbano Vidales, 2002 | meksykomysz subtelna | gatunek monotypowy | endemit Meksyku (północno-zachodni Meksyk (Jilotepec) i północno-wschodnie Michoacán (Cerro de Garniaca) | DC: 7,4–8,4 cm DO: 7,4–8,1 cm MC: 10–19 g | EN | |
| Habromys schmidlyi | Romo-Vázquez, León-Paniagua & O. Sánchez, 2005 | meksykomysz samotna | gatunek monotypowy | endemit Meksyku (Guerrero (północne zbocza Sierra de Taxco)) | DC: 7,2–7,8 cm DO: 7,2–8,9 cm MC: 10–15 g | CR | |
| Habromys ixtlani | (G.G. Goodwin, 1964) | meksykomysz reliktowa | gatunek monotypowy | endemit Meksyku (Oaxaca (północne zbocza Sierra Juárez)) | DC: 11–13,3 cm DO: 10–14,7 cm MC: 26–55 g | CR | |
| Habromys chinanteco | (P.B. Robertson & Musser, 1976) | meksykomysz leśna | gatunek monotypowy | endemit Meksyku (Oaxaca (zany tylko z Cerro Pelón w Sierra Juárez)) | DC: 9–9,3 cm DO: 11–11,8 cm MC: 17–22 g | CR | |
| Habromys lepturus | (Merriam, 1898) | meksykomysz skąpoogonowa | gatunek monotypowy | endemit Meksyku (Oaxaca (znany tylko z góry Zempoaltépec)) | DC: 10,4–11,6 cm DO: 10,3–14,6 cm MC: około 32 g | CR | |
| Habromys lophurus | (Osgood, 1904) | meksykomysz włochata | gatunek monotypowy | południowo-wschodni Meksyk (Sierra Madre de Chiapas) przez Gwatemalę do skrajnie północno-zachodnim Salwadorze | DC: 9,5–11,5 cm DO: 9,2–11,5 cm MC: 24–31 g | NT |
Kategorie IUCN: NT – gatunek bliski zagrożenia, EN – gatunek zagrożony, CR – gatunek krytycznie zagrożony.
Uwagi
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
- ↑ a b E.T. Hooper & G.G. Musser. Notes on classification of the rodent genus Peromyscus. „Occasional Papers Museum of Zoology, University of Michigan”. 635, s. 12, 1964. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 240. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 386. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b c d e U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 396–397. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Habromys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-28].
- ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 245. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 3.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 160.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-06]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Habromys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-09-01]. (ang.).
Bibliografia
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).
