Matteo Bartoli

Matteo Giulio Bartoli (ur. 22 listopada 1873 w Albonie, czyli dzisiejszym Labinie na obszarze Istrii w Chorwacji, zm. 23 stycznia 1946 w Turynie we Włoszech) – językoznawca włoski, dialektolog włoski, romanista, specjalista z zakresu języka dalmatyńskiego, autor licznych prac naukowych, twórca praw językowych.

Ważniejsze dokonania

W swoich pracach Bartoli sformułował ważne tezy i prawa językowe, wśród których godne odnotowania są:

  • „Archaizmy peryferyczne” (teza sformułowana w 1925).
  • Prawo Bartoliego - prawo akcentuacyjne, sformułowane w 1930, odnoszące się do języka greckiego.

Publikacje

  • Das Dalmatische (1906) - podstawowe 2-tomowe opracowanie języka dalmatyńskiego, wymarłego w XIX wieku.
  • Introduzione alla neolinguistica (1925) - główne dzieło Bartoliego w zakresie językoznawstwa ogólnego.
  • Ancora una deviazione del greco all'ossitonia ario-europea, "Rivista di Filologia ed istruzione Classica" 58, 1930, s. 24-29. - prawo akcentuacyjne Bartoliego.
  • Saggi di linguistica spaziale (1945).
  • Alle porte orientali d'Italia. Dialetti e lingue nella Venezia Giulia (1945).

Bibliografia

  • Benvenuto Terracini, Matteo Giulio Bartoli, [w:] Letteratura italiana. I critici, vol. IV, Milano 1987, s. 2751-2762.
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000108749057
  • VIAF: 17297476
  • LCCN: n85316156
  • GND: 118796410
  • BnF: 123472559
  • SUDOC: 03244351X
  • SBN: RAVV038299
  • NKC: mub2017963183
  • NTA: 069566593
  • CiNii: DA09535233
  • Open Library: OL150405A
  • NUKAT: n2006104319
  • J9U: 987007277547705171
  • CONOR: 34285155
  • LIH: LNB:BzkS;=CK