Marianna Moszyńska
| ||
| Data urodzenia | 1710 | |
|---|---|---|
| Data śmierci | ? | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | ||
| Inkardynacja | Benedyktynki | |
Marianna Moszyńska herbu Nałęcz (ur. 1710, zm.?) – skryptorka antyfonarzy epoki baroku, benedyktynka klasztoru w Sandomierzu[1].
Marianna Moszyńska była córką cześnika urzędowskiego Stanisława. Marianna i jej młodsza siostra Scholastyka (ur. 1729) były uzdolnione muzycznie. Wraz z najstarszą siostrą Heleną (ur. ok. 1712) wszystkie trzy siostry wstąpiły do klasztoru w Sandomierzu. Młodsza siostra przepisała w darze dla Marianny antyfonarz chorałowy, mogący świadczyć o przygotowywaniu się Marianny do zostania kantorką[2].
O znaczącej roli Marianny Moszyńskiej w działalności muzycznej klasztoru może też świadczyć również zadedykowany jej przez kompozytora Christiana Josepha Rutha Motet ku czci św. Gertrudy w obsadzie którego prócz głosów wokalnych i smyczkowych była tuba marina, na której prawdopodobnie grała Moszyńska.
Marianna Moszyńska przepisała dla potrzeb klasztornych kilkanaście manuskryptów głównie z kręgu kompozytorów współpracujących z klasztorem.
Przypisy
- ↑ Magdalena Walter-Mazur: Poklasztorne rękopisy XVIII-wiecznej muzyki wokalno-instrumentalnej i instrumentalnej w zbiorach Biblioteki Diecezjalnej w Sandomierzu. Muzeum Historii Polski cykl "Hereditas Monasteriorum" 3, 2013.
- ↑ Magdalena Walter-Mazur: Panny z okładek : zakonnice aktywne muzycznie w klasztorach benedyktynek w XVIII wieku. Śląski kwartalnik naukowy nr 3, cykl Bibliotheca Nostra, 2013, s. 58.
