Maksymilian Koczur
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 26 grudnia 1885 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 7 września 1963 | ||
| Miejsce spoczynku | cmentarz Rakowicki w Krakowie | ||
| Zawód, zajęcie | architekt | ||
| Alma Mater | Politechnika Lwowska | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Maksymilian Jan Stefan Koczur (ur. 26 grudnia 1885 w Jaworznie, zm. 7 września 1963 w Katowicach[1]) – polski architekt, inżynier budownictwa.
Życiorys
Studiował na Politechnice Lwowskiej[2], po ukończeniu nauki i otrzymaniu certyfikatu architekta w 1922 otworzył własne biuro architektoniczne przy ulicy Tadeusza Romanowicza 6, a następnie przy ulicy Wałowej 3[3]. W 1930 wszedł w skład zespołu architektów projektujących Kolonię Profesorską w lwowskiej dzielnicy Krzywczyce.
W wyborach samorządowych z 21 maja 1939 ubiegał się o mandat radnego Rady Miasta Lwowa startując z Listy Chrześcijańsko-Narodowej i został zastępcą radnego S. Kistryna[4].
Po wysiedleniu Polaków ze Lwowa znalazł się we Wrocławiu, gdzie wykładał na Wydziale Budownictwa Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie uczył organizacji budowy[5]. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Dorobek architektoniczny
- Kolonia Profesorska w dzielnicy Krzywczyce /1930/;
- Bloki mieszkalne przy ulicy Stryjskiej dla Zakładu Ubezpieczeń Pracowników Umysłowych we Lwowie
- Przebudowa kamienicy przy ulicy Piekarskiej 13 /1931/;
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (1938)[6].
Przypisy
- ↑ dane biograficzne na stronie In memoriam SARP
- ↑ Album inżynierów i techników w Polsce. T. 1, Cz. 1, Politechnika Lwowska : rys historyczny : informacje., Lwów: Tow. Bratniej Pomocy Stud. Polit. Lwowskiej, 1932, s. 112 .
- ↑ Życie techniczne nr. 9/1936
- ↑ Wykaz mandatów w wyborach do Rady miejskiej we Lwowie. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 123 z 3 czerwca 1939.
- ↑ Wrocławski kalendarz akademicki na rok 1947 s. 97
- ↑ Gazeta Lwowska nr. 260/1938 z dnia 16 listopada 1938 s. 2
Encyklopedie internetowe (osoba):
- ЕСУ: 1301
