Luigi Omodei (1608–1685)

Luigi Omodei

Kardynał prezbiter

Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1608
Mediolan

Data i miejsce śmierci

26 kwietnia 1685
Rzym

Protoprezbiter

Okres sprawowania

1680–1685

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

19 lutego 1652
Innocenty X

Kościół tytularny

S. Alessio
S. Maria in Trastevere
S. Prassede
S. Lorenzo in Lucina

Multimedia w Wikimedia Commons

Luigi Omodei (ur. 8 grudnia 1608 w Mediolanie, zm. 26 kwietnia 1685 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się 8 grudnia 1608 roku w Mediolanie, jako syn Carla Omodeia i Beatrice Lurani^[1]. Studiował na Uniwersytecie w Perugii, gdzie uzyskał doktorat utroque iure^[1]. Po studiach został protonotariuszem apostolskim, referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i dziekanem Kamery Apostolskiej^[1]. 19 lutego 1652 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Sant’Alessio^[2]. W latach 1655–1658 był legatem w Urbino, a w okresie 1680–1685 – protoprezbiterem^[1]. Zmarł 26 kwietnia 1685 roku w Rzymie^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Luigi Omodei. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-09-18]. (ang.).
↑ Luigi Omodei. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-09-18]. (ang.).

Protoprezbiterzy Kolegium Kardynalskiego

Do roku 1378

Bonifacy (ok. 1112–1130)
Giovanni da Crema (1130–1134)
Gerardo Caccianemici (1134–1137)
Pietro Pisano (1137–1138)
Gregorio de Ceccano (1138–1139)
Gerardo Caccianemici (1139–1144)
Gregorio Centu (1144–1154)
Guido Florentinus (1154–1157)
Ubaldo de Lucca (1157–1158)
Rainaldo di Collemezzo (1158–1166)
Ubaldo (1166–1170)
Giovanni da Sutri (1170–1180)
Alberto di Morra (1180–1187)
Giovanni Conti da Anagni (1187–1190)
Guillaume de Champagne (1190–1202)
Ruggiero di San Severino (1202–1221)
Leone Brancaleone (1221–1224)
Guala Bicchieri (1224–1227)
Stefano di Ceccano (1227–1227)
Tommaso da Capua (1227–1239)
Giovanni Colonna (1239–1245)
Stefano Conti (1245–1254)
Jan z Toledo (1254–1262)
Hugues de Saint-Cher (1262–1263)
Simone Paltineri (1263–luty 1277)
Simon de Brion (1277–1281)
Ancher Pantaleon (1281–1286)
Hugh of Evesham (1286–1287)
Jean Cholet (1287–1292)
Hugues Aycelin (1292–1294)
Pietro Peregrossi (1294–1295)
Tommaso d’Ocra (1295–1300)
Jean Le Moine (1300–1313)
Arnaud de Canteloup (1313–1313)
Nicolas de Fréauville (1313–1323)
Guillaume Teste (1323–1326)
Gauscelin de Jean (1326–1327)
Bernard de Garves (1327–1329)
Jean-Raymond de Comminges (1329–1331)
Annibaldo di Ceccano (1331–1333)
Jacques Fournier (1333–1334)
Raymond de Mostuejouls (1334–1335)
Pierre des Chappes (1335–1336)
Matteo Orsini di Monte Giordano (1336–1338)
Pedro Gómez Barroso (1338–1340)
Imbert Dupuis (1340–1348)
Élie Talleyrand de Périgord (1348–1348)
Pierre Bertrand d’Annonay (1348–1349)
Guillaume de Court (1349–1350)
Guillaume d’Aure (1350–1353)
Hugues Roger (1353–1363)
Guillaume d’Aigrefeuille (1363–1367)
Pierre de Monteruc (1367–1378)

Wielka schizma

Obediencja rzymska	Simone Brossano (1378–1381) Pileo di Prata (1381–1385) Luca Rodolfucci de Gentili (1385–1389) Andrea Bontempi Martini (1389–1390) Poncello Orsini (1390–1395) Stefano Palosio (1395–1396) Bálint Alsáni (1396–1408) Jan Dominici (1408–1415)
Obediencja awiniońska	Pierre de Monteruc (do 1385) Guillaume d’Aigrefeuille (1385–1401) Leonardo Rossi da Giffoni (1401–1407) Pierre de Thury (1407–1408) Pierre Ravat (1408–1417) Juan Martínez de Murillo (1417)
Obediencja pizańska	Pierre de Thury (1408–1410) Angelo d’Anna de Sommariva (1410–1412) Francesco Lando (1412–1424)