Ludwik Zeddeller
generał major | |||
Data i miejsce urodzenia | 3 listopada 1791 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 29 lutego 1852 | ||
Przebieg służby | |||
Siły zbrojne | Armia Imperium Rosyjskiego | ||
Główne wojny i bitwy | powstanie listopadowe | ||
Odznaczenia | |||
|
Ludwik Zeddeller (ur. 23 października?/3 listopada 1791 w Petersburgu, zm. 17 lutego?/29 lutego 1852 tamże) – baron, generał rosyjski[1].
Życiorys
Jego ojciec był w Petersburgu radcą poselstwa austriackiego. Młody Ludwik ukończył w Wiedniu Akademię Terezjańską, po czym wstąpił do wojska austriackiego, z którego w 1813 przeszedł do służby rosyjskiej[1].
Podczas kampanii polskiej (w czasie powstania listopadowego) w 1831 był oberkwatermistrzem korpusu grenadierów i miał udział w wielu bitwach, następnie pełnił obowiązki szefa sztabu w oddziale generała Gołowina, działającym przeciw korpusowi Girolamo Ramorino. Po ukończeniu kampanii mianowano go generał-majorem, w 1832 wicedyrektorem akademii wojennej, a w 1835 inspektorem batalionów kantonistów. W piśmiennictwie rosyjskim zapisał się jako redaktor Słownika Wojskowo-Encyklopedycznego, w którym znajduje się wiele jego artykułów, dotyczących zwłaszcza Polski[1].
Przypisy
- VIAF: 315946948
- GND: 117595055
- NUKAT: n2015094635