Ludovico Gualterio
Kardynał prezbiter | |
Data i miejsce urodzenia | 12/14 października 1706 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 24 lipca 1761 |
Nuncjusz apostolski w Neapolu | |
Okres sprawowania | 1744–1754 |
Wyznanie | katolicyzm |
Kościół | |
Prezbiterat | 30 listopada 1742 |
Sakra biskupia | 19 stycznia 1744 |
Kreacja kardynalska | 24 września 1759 |
Kościół tytularny | San Giovanni a Porta Latina |
Data konsekracji | 19 stycznia 1744 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Benedykt XIV | ||||
Współkonsekratorzy | Martino Ignazio Caracciolo | ||||
|
Ludovico Gualterio (ur. 12 albo 14 października 1706 w Orvieto, zm. 24 lipca 1761 we Frascati) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 12 albo 14 października 1706 roku w Orvieto, jako syn Giovanniego Battisty Gualterio i Giulii Staccoli[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure, a następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur[1]. 30 listopada 1742 roku przyjął święcenia kapłańskie[1]. 16 grudnia został tytularnym arcybiskupem Myry, a 19 stycznia 1744 roku przyjął sakrę[2]. W latach 1744–1754 był nuncjuszem w Neapolu, a w okresie 1754–1759 – we Francji[2]. 24 września 1759 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Giovanni a Porta Latina[2]. 13 lipca 1761 roku został mianowany legatem w Romandioli, jednak zmarł jedenaście dni później we Frascati[1].