Licinio Refice

Licinio Refice

Data i miejsce urodzenia	12 lutego 1883 Patrica
Pochodzenie	włoskie
Data i miejsce śmierci	11 września 1954 Rio de Janeiro
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, dyrygent
Multimedia w Wikimedia Commons

Licinio Refice (ur. 12 lutego 1883 w Patricy, zm. 11 września 1954 w Rio de Janeiro^[1][2]) – włoski kompozytor i dyrygent, ksiądz katolicki.

Uczył się w gry na organach i kompozycji w Liceo di Santa Cecilia w Rzymie^[2], gdzie jego nauczycielami byli Ernesto Boezi, Stanislao Falchi i Remigio Renzi^[1]. W 1910 roku uzyskał dyplom, w tym samym roku przyjął święcenia kapłańskie^[2]. Od 1910 do 1950 roku był wykładowcą w Scuola Pontificia Superiore di Musica Sacra^[2]. W latach 1911–1947 pełnił ponadto funkcję kapelmistrza w bazylice Matki Bożej Większej^[2].

Jako dyrygent występował gościnnie w krajach europejskich, Ameryce Północnej i Południowej^[2]. Zmarł na scenie w trakcie prowadzenia przedstawienia swojej opery Cecilia^[2].

(na podstawie materiałów źródłowych^[1][2])

• Cecilia (1922–1923, wyst. Rzym 1934)
• Margherita da Cortona (wyst. Mediolan 1938)

• poemat symfoniczny Il trittico francescano (1925)

• oratorium La Cananea (1910)
• oratorium Maria Magdalena (1914)
• oratorium Martyrium S. Agnetis Virginis (1919)
• oratorium Trittico Francescano (1926)
• kantata La vedova di Naim (1912)
• Stabat Mater (1917)
• Te Deum (1918)
• Missa Jubilaei na 6 głosów (1925)