Lew berberyjski

Lew berberyjski
Panthera leo leo[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Lew berberyjski
Ilustracja
Lew berberyjski w zoo w Rabacie
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Rodzina

kotowate

Rodzaj

lampart

Gatunek

lew afrykański

Podgatunek

lew berberyjski

Synonimy
  • Felis leo Linnaeus, 1758
  • Felis leo barbaricus Meyer, 1826
  • Felis leo nubicus Blainville, 1843
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Lew berberyjski (Panthera leo leo[2]) – wymarły na wolności podgatunek lwa afrykańskiego[3], ssaka z rodziny kotowatych. Lew berberyjski był również nazywany „lwem północnoafrykańskim”[4], „lwem Atlasu”[5] lub „lwem egipskim”[6].

Charakterystyka

Długość grzywy waha się od 8 do 22 cm[7]. Lew mierzy od 2,30 do 2,80 m[7]. Według dziewiętnastowiecznych myśliwych to mógł być największy lew w historii, lecz nigdy nie udało się tego udowodnić, gdyż lwy w niewoli nie odżywiają się tak, jak na wolności, więc były mniejsze[8]. Badania przeprowadzane w Parku Narodowym Serengeti wykazały, że temperatura otoczenia oraz poziom testosteronu mają wpływ na wielkość i kolor lwów[9].

Historia nazwy

  • W 1758 roku Karol Linneusz nazwał zwierzę Felis leo[10].
  • W 1826 roku Johann Nepomuk Meyer nazwał zwierzę Felis leo barbaricus, ponieważ zaobserwował je w Berberii[11].
  • Henri Marie Ducrotay de Blainville w 1843 roku nazwał lwa Felis leo nubicus, również z uwagi na obszar zaobserwowania[12].
  • W 1939 roku Glover Morrill Allen stwierdził, że Felis leo barbaricus oraz Felis leo nubicus to ten sam podgatunek[13].

Występowanie

Z przekazów historycznych można odczytać, że lew berberyjski występował wzdłuż Nilu oraz Morza Śródziemnego[14]. W XIV wieku p.n.e. Totmes IV polował na lwy berberyjskie[15]. W Libii przetrwał on do początku XVIII wieku, a w Maroku do 1890[16]. Przyczyną wymarcia były polowania, za które dostawało się nagrody[4]. Niektóre badania wykazywały, że lew berberyjski mógł żyć na wolności w małych grupach do połowy lat sześćdziesiątych w Algierii[17]. Lwy tego podgatunku są dalej hodowane m.in. w ZOO w Libercu[18].

Kultura

Lew berberyjski pojawia się wielokrotnie w starożytnej literaturze egipskiej[19]. Posągi i statuetki lwów znaleziono m.in. w Hierankonpolis[20]. Jedno z egipskich bóstw miało lwią głowę[21]. Ponadto, w Afryce Północnej wielokrotnie łapano lwy, aby oglądać je później w amfiteatrach[22]. Reprezentacja Maroka w piłce nożnej mężczyzn ma przydomek „Lwy Atlasu”, z tego tytułu kibice na meczach często noszą maski lwów[23]. Przydomek wziął się od innej nazwy lwa berberyjskiego[23].

Galeria

  • Ostatnie zdjęcie lwa berberyjskiego na wolności
    Ostatnie zdjęcie lwa berberyjskiego na wolności
  • Malowidło przedstawiające polowanie na lwy w Maroku
    Malowidło przedstawiające polowanie na lwy w Maroku
  • Samica i dziecko
    Samica i dziecko
  • Lew berberyjski w Koloseum w Rzymie
    Lew berberyjski w Koloseum w Rzymie
  • Rzeźba przedstawiająca lwa berberyjskiego
    Rzeźba przedstawiająca lwa berberyjskiego

Przypisy

  1. Panthera leo leo, [w:] Integrated Taxonomic Information System  (ang.).
  2. CédricC. Libert CédricC. i inni, Leishmania infantum infection in two captive barbary lions (Panthera leo leo), „Journal of Zoo and Wildlife Medicine: Official Publication of the American Association of Zoo Veterinarians”, 43 (3), 2012, s. 685–688, DOI: 10.1638/2012-0056.1, ISSN 1042-7260, PMID: 23082544 [dostęp 2021-02-15] .
  3. ATLAS LION [online], ROYAUME DU MAROC || Jardin Zoologique de Rabat, La rencontre sauvage [dostęp 2021-02-15]  (ang.).
  4. a b Broward College Archives and SpecialB.C.A.S. Collections Broward College Archives and SpecialB.C.A.S., Book of the lion, London: John Murray, Albemarle Street, W., 1913 [dostęp 2021-02-03] .
  5. Wayback Machine [online], web.archive.org, 3 lipca 2007 [dostęp 2021-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2007-07-03] .
  6. SmithsonianS. Libraries SmithsonianS., Mammals of the Soviet Union, Washington, D.C.: Smithsonian Institution Libraries and National Science Foundation, 1988 [dostęp 2021-02-03] .
  7. a b Museum of Comparative Zoology HarvardM.C.Z.H. University Museum of Comparative Zoology HarvardM.C.Z.H., Verfentlichungen der Zoologischen Staatssammlung Mchen, Mchen: Die Staatssammlung, 1950 [dostęp 2021-02-03] .
  8. (PDF) The North African Barbary lion and the Atlas Lion Project [online], ResearchGate [dostęp 2021-02-03]  (ang.).
  9. PeytonP. West PeytonP., Sexual Selection, Temperature, and the Lion’s Mane, „Science”, 297, 23 sierpnia 2002, s. 1339–1343 .
  10. Carl vonC. Linné Carl vonC., LarsL. Salvius LarsL., Caroli Linnaei...Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis, t. 1, Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758 [dostęp 2021-02-15] .
  11. Johann NepomukJ.N. Meyer Johann NepomukJ.N., Dissertatio inauguralis anatomico-medica de genere felium. Doctoral thesis., 1826 .
  12. Henri Marie Ducrotay deH.M.D. Blainville Henri Marie Ducrotay deH.M.D., Ostéographie ou description iconographique comparée du squelette et du système dentaire des mammifères récents et fossils pour servir de base à la zoologie et la géologie, „J. B. Baillière et Fils.”, Tom 2, 1843, s. 176 .
  13. Museum of Comparative Zoology HarvardM.C.Z.H. University Museum of Comparative Zoology HarvardM.C.Z.H., Bulletin of the Museum of Comparative Zoology at Harvard College, Cambridge, Mass.: The Museum, 1939 [dostęp 2021-02-15] .
  14. Xavier deX. Planhol Xavier deX., Le Paysage Animal. L’homme et la Grande Faune: Une Zoogéographie Historique .
  15. John GardenenJ.G. Wilkinson John GardenenJ.G., The manners and customs of the ancient Egyptians., t. Tom 3, 1878 .
  16. C.A.W.C.A.W. Guggisberg C.A.W.C.A.W., Simba: the life of the lion .
  17. Simon A.S.A. Black Simon A.S.A. i inni, Examining the Extinction of the Barbary Lion and Its Implications for Felid Conservation, „PLoS ONE”, 8 (4), 3 kwietnia 2013 .
  18. lew berberyjski [online], www.zooliberec.cz [dostęp 2021-02-15] .
  19. American Museum of Natural HistoryA.M.N.H. Library American Museum of Natural HistoryA.M.N.H., Wild beasts; a study of the characters and habits of the elephant, lion, leopard, panther, jaguar, tiger, puma, wolf, and grizzly bear, New York, C. Scribner’s sons, 1894 [dostęp 2021-02-15] .
  20. B.B. Adams B.B., The Followers of Horus. Studies Dedicated to Michael Allen Hoffman., Oxbow Press, s. 69–76 .
  21. TobyT. Wilkinson TobyT., Early dynastic Egypt, London: Routledge, 1999, ISBN 0-415-18633-1, OCLC 39459003 [dostęp 2021-02-15] .
  22. Field Museum of Natural HistoryF.M.N.H. Library Field Museum of Natural HistoryF.M.N.H., Great and small game of Africa. An account of the distribution…, London: Rowland Ward, Limited, 1899 [dostęp 2021-02-15] .
  23. a b AfricaNews, Atlas Lions of Morocco win second CHAN title in a row [Football Planet] [online], Africanews, 9 lutego 2021 [dostęp 2021-02-15]  (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
  • EoL: 1273814
  • identyfikator iNaturalist: 557485
  • ITIS: 622059
  • NCBI: 1446311
  • CoL: 5K5L8