Letov Š-50
Prototyp samolotu Letov Š-50 | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | Czechosłowacja | ||
---|---|---|---|
Producent | Letov | ||
Typ | samolot rozpoznawczy i lekki bombowy | ||
Konstrukcja | średniopłat o konstrukcji metalowej, kabina zakryta, podwozie trójkołowe – stałe | ||
Załoga | 3 osoby (pilot, obserwator, strzelec pokładowy) | ||
Historia | |||
Data oblotu | 1938 | ||
Wycofanie ze służby | 1939 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 2 silniki gwiazdowe, 9-cylindrowe, chłodzone powietrzem Avia Rk-17 | ||
Moc | 420 KM (309 kW) (każdy) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 17,30 m | ||
Długość | 12,60 m | ||
Wysokość | 4,70 m | ||
Powierzchnia nośna | 43,00 m² | ||
Masa | |||
Własna | 2 475 kg | ||
Startowa | 5 708 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 305 km/h | ||
Prędkość przelotowa | 260 km/h | ||
Pułap | 6 200 m | ||
Zasięg | 1 300 km | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
3 karabiny maszynowe wz. 30 kal. 7,92 mm 600 kg bomb | |||
Użytkownicy | |||
Czechosłowacja, Niemcy | |||
|
Letov Š-50 – czechosłowacki samolot rozpoznawczy i lekki bombowy, zbudowany w 1938 roku w wytwórni Letov w Pradze.
Historia
W styczniu 1936 roku czechosłowackie Ministerstwo Obrony Narodowej opracował program budowy prototypów samolotów kilku kategorii, którego celem opracowanie nowoczesnych samolotów dla lotnictwa wojskowego. W programie podano szczegółowe wymagania taktyczno-techniczne różnych typów samolotu w tym dla trzymiejscowego dziennego i nocnego taktycznego samolotu obserwacyjnego i rozpoznawczego bliskiego zasięgu. Na podstawie tych wymagań czechosłowacka wytwórnia lotnicza Letov opracował projekt samolotu Letov Š-50.
Projekt samolotu opracowany został przez konstruktora Aloisa Šmolika i był to pierwszy w historii wytwórni Letov samolot o całkowicie metalowej konstrukcji. Wyposażony był jako pierwszy samolot czechosłowacki w mechanicznie obracaną wieżyczkę strzelecką firmy Tatra na grzbiecie kadłuba. W prototypie zastosowano stałe podwozie i silniki gwiazdowe typu Avia Rk-17, ale w maszynach seryjnych zamierzano zamontować podwozie chowane i mocniejsze silniki francuskie Gnôme-Rhône 14M o mocy po 700 KM (515 kW), co miało spowodować wzrost prędkości maksymalnej do 370 km/h. Budowa prototypu trwała jednak dość długo ze względu na brak doświadczenia w budowie całkowicie metalowych samolotów. W 1937 roku na wielkiej narodowej wystawie lotniczej w Pradze pokazano drewnianą makietę samolotu w skali 1:1. Oblot prototypu Letov Š-50 planowano początkowo na marzec 1938 roku, ale właściwe próby w locie rozpoczęły się dopiero w listopadzie 1938 roku.
Po zajęciu Czechosłowacji przez Niemcy w marcu 1939 roku samolot został przez nich przejęty i otrzymał cywilną niemiecką rejestracją D-OPCO oraz swastykami na usterzeniu. Samolot wystawiono w lecie 1939 roku na międzynarodowej wystawie lotniczej w Brukseli, na stanowisku Protektoratu Czech i Moraw. Po wystawie samolot wrócił do zakładów, a następnie przekazano go do ośrodka doświadczalnego Luftwaffe w Rechlinie, gdzie przeprowadzono szereg testów. W trakcie tych testów uległ on uszkodzeniu, powrócił wtedy do wytwórni, gdzie ostatecznie go zezłomowano.
Użycie w lotnictwie
Samolot Letov Š-50 używany był tylko do testów fabrycznych, a po zajęciu Czechosłowacji przechodził testy w ośrodku doświadczalnym Luftwaffe w Rechlinie.
Opis konstrukcji
Samolot Letov Š-50 był dwusilnikowy trzymiejscowy średniopłat wolnonośny z zakrytymi kabinami załogi, konstrukcja całkowicie metalowa. Podwozie stałe trójkołowym z kółkiem ogonowym.
Bibliografia
- Václav Nemeček: Československa letadla 1918-1945. T. 1. Praha: Nase Vojsko, 1983, s. 57-58, 248-249, 331. (cz.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i rysunki samolotu