Ladowicze

Ladowicze
Лядавічы
Лядовичи
Ilustracja
cerkiew św. Paraskiewy w Opolu (Ladowiczach)
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

janowski

Sielsowiet

Opol

Populacja
• liczba ludności


443
(2009)

Kod pocztowy

225823

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ladowicze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Ladowicze”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej znajduje się punkt z opisem „Ladowicze”
Ziemia52°19′03″N 25°23′40″E/52,317500 25,394444
Multimedia w Wikimedia Commons

Ladowicze (biał. Лядавічы, Ladawiczy; ros. Лядовичи, Ladowiczi) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie janowskim, w sielsowiecie Opol.

Historia

W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie kobryńskim, w gminie Opol, której zarząd mieścił się w Ladowiczach.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie drohickim[a], w gminie Bezdzież[1]. W 1921 wieś liczyła 952 mieszkańców, zamieszkałych w 183 budynkach, w tym 863 Rusinów, 75 Żydów, 8 Polaków, 3 Białorusinów i 3 tutejszych. 870 mieszkańców było wyznania prawosławnego, 75 mojżeszowego i 7 rzymskokatolickiego[1].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

  • cerkiew na pocz. XX w.
    cerkiew na pocz. XX w.
  • Szkoła w Ladowiczach w II Rzeczypospolitej
    Szkoła w Ladowiczach w II Rzeczypospolitej

Uwagi

  1. ↑ Do 12 grudnia 1920 w powiecie kobryńskim.

Przypisy

  1. ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.

Bibliografia

  • Ladowicze, pow. kobryński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 62 .
  • Ladowicze, pow. kobryński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 209 .
  • Mapa WIG Motol. [dostęp 2022-11-17]. (pol.).