Kwas antymonawy

Nazewnictwo

Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.	triwodorotlenek antymonu, wodorotlenek antymonu(3+), wodorotlenek antymonu(III) (formy jonowe)
podst.	trihydroksystyban (forma kowalencyjna)
addyt.	trihydroksydoantymon^[1] (forma kowalencyjna)
wodor.	triwodoro(trioksydoantymonian) (forma kowalencyjna)
Inne nazwy i oznaczenia
półsyst.	kwas antymonawy, kwas styborawy^[1] (formy kowalencyjne)
Stocka	kwas antymonowy(III) (forma kowalencyjna), wodorotlenek antymonu(III) (forma jonowa)

Ogólne informacje

Wzór sumaryczny

Sb(OH)
3, H
3SbO
3

Masa molowa

172,78 g/mol

Identyfikacja

Numer CAS

39349-74-1

PubChem

19362114

DrugBank

DB02453

SMILES
[OH-].[OH-].[OH-].[Sb+3]

InChI
InChI=1S/3H2O.Sb/h3*1H2;/q;;;+3/p-3
InChIKey
SZOADBKOANDULT-UHFFFAOYSA-K

Niebezpieczeństwa
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne.

Kwas antymonawy, H
3SbO
3, wodorotlenek antymonu(III), Sb(OH)
3 – hipotetyczny nieorganiczny związek chemiczny, w którym antymon występuje na III stopniu utlenienia. Istnienie tego związku nawet w roztworze jest wątpliwe. Znane są jedynie jego sole (antymoniny). Próby otrzymania H
3SbO
3 m.in. poprzez zakwaszenie roztworów antymoninów prowadzą jedynie do powstania białego, bezpostaciowego osadu uwodnionego tritlenku diantymonu o różnej zawartości wody (Sb
2O
3·nH
2O), który stopniowo ulega dehydratacji do bezwodnej postaci krystalicznej (Sb
2O
3)^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b Neil G.N.G. Connelly Neil G.N.G. i inni, Nomenclature of Inorganic Chemistry. IUPAC Recommendations 2005 (Red Book), International Union of Pure and Applied Chemistry, RSC Publishing, 2005, s. 129, ISBN 978-0-85404-438-2 (ang.).
↑ Die Stickstoffgruppe (Pentele), [w:] NilsN. Wiberg NilsN., EgonE. Wiberg EgonE., Arnold FrederikA.F. Holleman Arnold FrederikA.F., Anorganische Chemie, wyd. 103, t. 1, Grundlagen und Hauptgruppenelemente, Berlin: De Gruyter, [cop. 2017], s. 971–972, ISBN 978-3-11-026932-1 .