Krytyczne niedokrwienie kończyn

Krytyczne niedokrwienie kończyn – termin medyczny odnoszący się do osób z przewlekłym, miażdżycowym niedokrwieniem kończyn, u których stopień zaawansowania choroby doprowadził do przewlekłego bólu spoczynkowego kończyn, wystąpienia owrzodzeń lub martwicy w obrębie kończyn.

W definicji podkreśla się przewlekły i miażdżycowy charakter zmian, gdyż istnieją także inne choroby, które mogą przebiegać z powyższymi objawami, jednakże nie są zaliczane do przypadków krytycznego niedokrwienia kończyn.

Zwykle przypadki KNK są rozpoznawane na podstawie badania fizykalnego, jednakże w niektórych przypadkach na rozpoznanie mogą mieć wpływ następujące badania dodatkowe:

• ciśnienie na poziomie kostek < 50 - 70 mmHg lub
• ciśnienie na paluchu < 30 50 mmHg lub
• przezskórny pomiar ciśnienia parcjalnego tlenu < 30 - 50 mmHg

Jak wspomniano, krytyczne niedokrwienie kończyn wymaga różnicowania z:

• ostre niedokrwienie kończyny
• cukrzycowa neuropatia czuciowa
• stopa cukrzycowa
• odruchowa dystrofia współczulna
• rwa kulszowa
• obwodowa neuropatia czuciowa niecukrzycowa
• choroba Buergera
• nocne bolesne kurcze
• piodermia zgorzelinowa
• owrzodzenia w przebiegu chorób nowotworowych
• tłuszczowate obumieranie skóry

• leczenie zachowawcze
  • zwalczanie bólu opioidami
  • leki przeciwpłytkowe
  • prostanoidy
  • antykoagulanty
  • hemodylucja
• leczenie inwazyjne
  • rewaskularyzacja
  • sympatektomia lędźwiowa
  • amputacja

Po 1 roku od rozpoznania około 25% chorych umiera, u około 25% zostaje wykonana amputacja w obrębie kończyny. Pozostałe 50% chorych przeżywa ponad 1 rok, choć nadal może cierpieć z powodu bólu, owrzodzenia lub martwicy

• Krytyczne niedokrwienie kończyn - Wytyczne TransAtlantic Inter-Society Consensus (TASC), cz. I
• Krytyczne niedokrwienie kończyn - Wytyczne TransAtlantic Inter-Society Consensus (TASC), cz. II