Krogulec siwobrzuchy
Tachyspiza poliogaster | |||
(Temminck, 1824) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ptaki | ||
Podgromada | Neornithes | ||
Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
Rząd | szponiaste | ||
Rodzina | jastrzębiowate | ||
Podrodzina | jastrzębie | ||
Plemię | Accipitrini | ||
Rodzaj | Tachyspiza | ||
Gatunek | krogulec siwobrzuchy | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |||
Zasięg występowania | |||
| |||
|
Krogulec siwobrzuchy[2] (Tachyspiza poliogaster) – gatunek średniej wielkości ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), zamieszkujący Amerykę Południową. Bliski zagrożenia wyginięciem.
Systematyka
Takson po raz pierwszy opisany przez Temmincka w 1824 roku pod nazwą Falco poliogaster[3]. Jako lokalizację holotypu autor wskazał São Paulo w Brazylii. Takson monotypowy, nie wyróżniono podgatunków[4][5]. Młodociane osobniki tego gatunku, charakteryzujące się odmiennym od dorosłych upierzeniem, zostały błędnie opisane przez Bonapartego w 1850 roku jako nowy gatunek Accipiter pectoralis[4][6].
Występowanie
Krogulce siwobrzuche żyją w gęstych lasach Ameryki Południowej, zazwyczaj na wysokościach do 500–600 m n.p.m. Występują w Kolumbii, Wenezueli, Gujanie, Surinamie, Gujanie Francuskiej, Brazylii, Ekwadorze, Peru, Paragwaju, Boliwii i północnej Argentynie.
Morfologia
Jego grzbiet ma odcienie od ciemnoszarego do brązowego. Brzuch i klatka piersiowa biała, nogi i woskówka żółte, ogon czarno-szary, policzki czarne lub szare, oczy pomarańczowe. Osobniki tego gatunku osiągają długość ciała 38–50 cm, rozpiętość skrzydeł wynosi 69–84 cm[4]. Samica jest o 4–21% większa od samca[4].
Zachowanie
Jest to ptak częściowo wędrowny. Żywi się małymi ptakami[7].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje krogulca siwobrzuchego za gatunek bliski zagrożenia (NT – near threatened). Liczebność populacji, według szacunków, zawiera się w przedziale 1000 – 10 000 osobników. Trend liczebności populacji uznaje się za wzrostowy. Głównym zagrożeniem dla gatunku jest wylesianie Amazonii[1].
Przypisy
- ↑ a b Tachyspiza poliogaster, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-11-02].
- ↑ C.J. Temminck: Nouveau recueil de planches coloriées d'oiseaux. Cz. 1. A Strasbourgh, Chez Legras Imbert et Comp., 1824. (fr.).
- ↑ a b c d R.O. Bierregaard, Jr, D.A. Christie, G.M. Kirwan, A. Bonan: Grey-bellied Goshawk (Accipiter poliogaster). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2014. [dostęp 2014-08-24]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-02]. (ang.).
- ↑ William H. Partridge. Accipiter pectoralis, a Synonym of Accipiter poliogaster. „The Condor”. 63 (6), s. 505–506, 1961. (ang.).
- ↑ Species account: Gray-bellied Hawk Accipiter poliogaster. [w:] Global Raptor Information Network [on-line]. The Peregrine Fund. [dostęp 2020-11-02]. (ang.).
Bibliografia
- Accipiter poliogaster. BirdLife International. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
- Steven L. Hilty, Bill Brown: A Guide to the Birds of Colombia. Princeton University Press, 1986. ISBN 978-0-691-08372-8.
- Thomas S. Schulenberg, Douglas F. Stolz, Daniel F. Lane, John P. O’Neill, Theodore A. Parker: Birds of Peru. Princeton University Press, 2010. ISBN 978-1-4008-3449-5.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- SNL: gråbukhauk