Kaszczorek
| Część urzędowa Torunia | |||
 Kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Miasto | Toruń | ||
| Data założenia | XIII w. | ||
| W granicach Torunia | 1976 | ||
| Populacja (2016) • liczba ludności |
| ||
| Strefa numeracyjna | (+48) 056 | ||
| Kod pocztowy | 87-100 | ||
| Tablice rejestracyjne | CT | ||
Położenie na mapie Torunia | |||
| 53°00′35″N 18°41′58″E/53,009722 18,699444 | |||
| |||
 | Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Kaszczorek |
Kaszczorek – część urzędowa Torunia. Liczba mieszkańców Kaszczorka zameldowanych na pobyt stały wyniosła w 2016 roku 2 454 osoby[1].
Historia
Kaszczorek wywodzi się ze Złotorii. W XIII wieku administracyjnie należał do diecezji chełmińskiej, choć faktycznie należał on do diecezji włocławskiej. Sołtysami w Kaszczorku byli mieszczanie z Torunia[2].
Po 1293 roku w miejscowości osiedlił się zakon begardów[2]. Prawdopodobnie wybudowali oni kościół i klasztor, prowadzili oni również winnicę, ogród, sad oraz użytkowali pobliską łąkę[2][3]. Opiekę nad begardami sprawowali dominikanie[2]. Begardowie opuścili miejscowość około 1321 roku. Parafia i klasztor prawdopodobnie zostały przekazane dominikanom toruńskim przez biskupa włocławskiego Gerwarda. 22 września 1819 roku władze pruskie zlikwidowały zakon. Dominikanie opuścili Toruń, jednak w Kaszczorku przebywali do 1830 roku. Po śmierci o. Mateusza Lipińskiego duszpasterzami w parafii byli księża diecezjalni[3]. W 1848 roku w Kaszczorku założono cmentarz[4].
Na początku XV wieku w Kaszczorku uprawiano winorośl. Na początku XV wieku winnica w Kaszczorku należała m.in. do Łukasza Watzenrodego, wuja Mikołaja Kopernika, a od 1464 roku do Mikołaja Kopernika ojca[2].
W XVIII wieku w Kaszczorku założono dwa folwarki. Pierwszy należał do biskupa włocławskiego, drugi do dominikanów[2].
W 1968 roku Muzeum Etnograficzne im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu kupiło w Kaszczorku zabytkową zagrodę z końca XVIII wieku, którą przekształcono w skansen[5][6]. W następnych latach w Kaszczorku powstał Park Etnograficzny[5]. Przedstawia on budownictwo ludowe ziemi chełmińskiej oraz architekturę związaną z rybołówstwem[6]. W skład parku wchodzi kilkanaście obiektów architektonicznych[5].
W 1976 roku Kaszczorek przyłączono do Torunia[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Liczba osób zameldowanych na pobyt stały i czasowy w poszczególnych jednostkach urbanistycznych z podziałem na płeć (stan na 31.12.2016 r.).. torun.pl. [dostęp 2024-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-10)].
- ↑ a b c d e f g Kaszczorek i Złotoria. toruntour.pl. [dostęp 2024-09-09].
- ↑ a b Rozynkowski 2017 ↓, s. 24.
- ↑ Cmentarz rzymskokatolicki, ul. Turystyczna 49-51. torunskiecmentarze.pl. [dostęp 2024-09-09].
- ↑ a b c Historia. etnomuzeum.pl. [dostęp 2024-09-09].
- ↑ a b Ekspozycja w Kaszczorku. etnomuzeum.pl. [dostęp 2024-09-09].
Bibliografia
- Waldemar Rozynkowski: Rozwój sieci parafialnej w Toruniu od średniowiecza do czasów współczesnych. W: Jarosław Kłaczkow, Piotr Oliński, Waldemar Rozynkowski (red.): Toruń. Miasto wielu wyznań. Toruń: Towarzystwo Miłośników Torunia, 2017. ISBN 978-83-927097-9-4.
Linki zewnętrzne
- Strona internetowa osiedla Kaszczorek. kaszczorek.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-11-18)].
- Kaszczorek, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 898 .
- p
- d
- e
| Części |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Osiedla (wybrane) |
|
