Kaldera
Kaldera – wielkie zagłębienie w szczytowej części wulkanu, powstałe wskutek gwałtownej eksplozji[1] niszczącej górną część stożka wulkanicznego (np. Krakatau, Mount St. Helens), albo wskutek zapadnięcia się stropu komory pomagmowej wraz ze stożkiem wulkanicznym (np. Kīlauea i Mauna Loa na Hawajach). W wyniku dalszej działalności wulkanicznej w kalderze przeważnie tworzy się nowy stożek wulkaniczny. Jedną z największych na świecie (o średnicy 10 km) jest kaldera Santorynu w Grecji oraz krater Ngorongoro w północnej Tanzanii o powierzchni ok. 265 km². Za największe na świecie kaldery uważa się kalderę w Toba na Sumatrze oraz kalderę Yellowstone w Parku Narodowym Yellowstone w USA.
Zobacz też
Zobacz hasło kaldera w Wikisłowniku |
Zobacz galerię związaną z tematem: Kaldera |
- krater wulkaniczny
- superwulkan
Przypisy
- ↑ Wojciech Lewandowski, Marek Zgorzelski: Góry wysokie. Leksykon. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2002. ISBN 83-214-1278-5.
Bibliografia
- Mieczysław Klimaszewski: Geomorfologia. Warszawa: PWN, 1994, s. 32. ISBN 83-01-11454-1.
Kontrola autorytatywna (zapadlisko tektoniczne):
- LCCN: sh85018816
- GND: 4261543-4
- J9U: 987007293785105171
- Britannica: science/caldera
- Universalis: caldera-caldeira
- БРЭ: 2037208
- SNL: kaldera
- DSDE: caldera