Juan de Borja (1446–1503)
Kardynał prezbiter | |||
Kraj działania | Hiszpania | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1446 | ||
Data i miejsce śmierci | 1 sierpnia 1503 | ||
Wicekanclerz Kościoła Rzymskiego | |||
Okres sprawowania | 1500–1503 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Kreacja kardynalska | 31 sierpnia 1492 | ||
Kościół tytularny | |||
|
Juan de Borja (ur. w 1446 w Walencji, zm. 1 sierpnia 1503 w Rzymie) – hiszpański kardynał.
Życiorys
Urodził się w 1446 roku w Walencji, jako syn Galcerána de Borjy y Moncady i Tecli Navarro de Alpicat[1]. Był kanonikiem kapituły katedralnej w rodzinnym mieście, a następnie protonotariuszem apostolskim[1]. W młodości został ojcem nieślubnego syna, Galcerána[1]. 13 września 1483 roku został wybrany arcybiskupem Monreale[2]. Funkcję tę sprawował dożywotnio, jednak nigdy nie odwiedził swojej diecezji[1]. 31 sierpnia 1492 został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Susanna[2]. W latach 1493–1497 pełnił funkcję administratora apostolskiego Ołomuńca[2]. W 1494 roku został legatem w Neapolu i, w imieniu papieża, 8 maja koronował Alfonsa II na króla[1]. W latach 90. XV wieku pełnił także funkcje biskupa Melfi i Ferrary[2]. Pod koniec 1494 roku został wysłany, by negocjować pokój z francuskim władcą Karolem VIII Walezjuszem[1]. Na początku następnego roku, wraz z Aleksandrem VI, schronił się w Zamku Świętego Anioła, gdyż obawiał się schwytania przez wojska Francji[1]. Następnie udali się do Orvieto, jednak w czerwcu powrócili do Rzymu[1]. Po ucieczce Ascania Sforzy został w 1500 roku wicekanclerzem Kościoła Rzymskiego[1]. Trzy lata później mianowano go łacińskim patriarchą Konstantynopola[2]. Zmarł 1 sierpnia 1503 roku w Rzymie[1].
Przypisy
- p
- d
- e
do 1378 |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
Schizma |
| ||||
Po Soborze w Pizie (1409) |
| ||||
Kardynałowie kanclerze 1908-1973 |
|
- p
- d
- e
|
- ¹ – od 1406 jako papież Grzegorz XII
- ² – w latach 1948-1964 nastąpił wakat zaś po tym patriarchat zniesiono
- Catalana: 0011468