Jerzy Siennicki
| Data urodzenia | 1886 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1956 |
| Zawód, zajęcie | architekt |
| Narodowość | polska |
| Alma Mater | Politechnika Warszawska |
Jerzy Siennicki (ur. 1886, zm. 1956 w Milanówku) – polski inżynier architekt.
Życiorys
Od 1910 studiował architekturę w Technische Hochschule Fridericiana w Karlsruhe, a kontynuował naukę i ukończył ją w 1913 na Politechnice Warszawskiej. W 1918 zamieszkał na stałe w Lublinie. Od 1919 do 1930 zajmował stanowisko konserwatora zabytków w Lublinie i okręgu lubelskim[1]. Później prowadził własną pracownię architektoniczną. Zaprojektował wiele budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej w Lublinie i na Lubelszczyźnie. Od 1944 mieszkał w Milanówku, gdzie zmarł i spoczął na miejscowym cmentarzu parafialnym.
Przypisy
- ↑ Jerzy Żywicki: Jerzy Siennicki – pierwszy konserwator zabytków w Lublinie (1919–1930). „Lubelszczyzna”, 1996, nr 1, s. 38-42.
Bibliografia
- Jan Pruszyński, Dziedzictwo kultury Polski - jego straty i ochrona prawna, wyd. II, Kraków 2009, s. 269–271.
Linki zewnętrzne
- Jacek Studziński, „Architektura Lublina 1918-1939”, Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, oddział regionalny w Lublinie. bc.pollub.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- Katarzyna Puczyńska, „Jerzy Siennicki (1886–1956)”, Leksykon Lublina, Teatr NN
