Jarosław Zawałkiewicz
major piechoty | |
Data urodzenia | 21 maja 1887 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 22 lutego 1967 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | Armia Austro-Węgier |
Jednostki | Pułk Piechoty Nr 56 |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Jarosław Franciszek Zawałkiewicz (ur. 21 maja 1887, zm. 22 lutego 1967 w Krakowie) – major piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
W latach 1898-1901 był uczniem c. k. Lwowskiego Gimnazjum im. Franciszka Józefa[1][2].
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Piechoty Nr 56[3]. Na stopień chorążego został mianowany ze starszeństwem z 1 sierpnia 1915 w korpusie oficerów rezerwy piechoty[4].
W latach 1921-1925 pełnił służbę w 38 Pułku Piechoty w Przemyślu[5][6]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 193. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. W 1924 został przydzielony z macierzystego pułku do Komendy Obozu Warownego Przemyśl[8]. 1 grudnia 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 38. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9]. W sierpniu 1925 został przeniesiony do 3 Pułku Piechoty Legionów w Zamościu na stanowisko dowódcy III batalionu[10]. W listopadzie 1927 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Jarosław na okres 6 miesięcy celem odbycia praktyki poborowej[11]. W kwietniu 1928 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Miechów na stanowisko kierownika I referatu[12][13]. W marcu 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V[14], a z dniem 30 września tego roku przeniesiony w stan spoczynku[15].
W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VI. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[16].
Po zakończeniu II wojny światowej został odnotowany przez Państwowy Urząd Repatriacyjny w Krakowie[17] . Tam zmarł 22 lutego 1967 i został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Rakowickim[18].
Jarosław Franciszek był żonaty z Janiną (1891–1971)[18].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych dwukrotnie[19][20]
Przypisy
- ↑ Sprawozdanie 1899 ↓, s. 104, ukończył klasę 1A.
- ↑ Sprawozdanie 1901 ↓, s. 95, ukończył klasę 3A.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 640.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 413.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 131, 967.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 236, 406.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 40.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 219, 350, 1323.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 734.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 83 z 13 sierpnia 1925 roku, s. 455.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 303.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 158.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 122, 174.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 86.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 sierpnia 1929 roku, s. 262.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 327, 968.
- ↑ Straty ↓.
- ↑ a b Lokalizator grobów. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. [dostęp 2020-10-02]..
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 219.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 122.
Bibliografia
- Sprawozdanie Dyrekcyi c. k. Lwowskiego Gimnazyum im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1899. Lwów: Nakładem Funduszu Naukowego, 1899.
- Sprawozdanie Dyrekcyi c. k. Lwowskiego Gimnazyum im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1901. Lwów: Nakładem Funduszu Naukowego, 1901.
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2020-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-11)].