Jan II (Brandenburgia)

Jan II
Relief przedstawiający Jana w Berlinie
margrabia Brandenburgii–Stendal
Okres	od 1266 do 1281
Poprzednik	Jan I Askańczyk
Następca	Konrad, Otto IV ze Strzałą, Konrad II
Dane biograficzne
Dynastia	askańska
Data śmierci	10 września 1281

Ojciec	Jan I Askańczyk
Matka	Zofia

Żona	Jadwiga z Meklemburgii
Dzieci	Konrad II Jan

Jan II (zm. 10 września 1281) – margrabia brandenburski na Stendal od 1266 (wraz z braćmi) z dynastii askańskiej.

Był najstarszym synem margrabiego ze Stendal Jana I i Zofii, córki króla duńskiego Waldemara II Zwycięskiego. Wraz ze swoimi młodszymi braćmi Ottonem IV ze Strzałą i Konradem po śmierci ojca objął władzę w Brandenburgii–Stendal. Bracia dzielili tytuł margrabiowski z kuzynami z innej linii dynastii askańskiej, panującymi w Salzwedel. Choć Jan był najstarszym z braci, faktycznie dominował wśród nich młodszy Otto IV. W okresie życia Jana Brandenburgia rozpoczęła konflikt z Magdeburgiem o obsadę tamtejszego stolca arcybiskupiego (kandydatem nań był młodszy brat Jana, Eryk).

Żonaty z Jadwigą z Meklemburgii, miał z nią dwóch synów: Konrada (II) oraz Jana, biskupa Havelbergu.

Bibliografia

Felix Escher: Otto IV. mit dem Pfeil. W: Neue Deutsche Biographie. T. 19. Berlin: Duncker & Humblot, 1999, s. 677. [dostęp 2009-12-27]. (niem.).

Linki zewnętrzne

Johann II.: Markgraf von Brandenburg (1266-1281), Herr zu Krossen. [w:] Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2015-12-28]. (niem.).

Władcy Brandenburgii

Margrabiowie
Marchii Północnej

Pierwsi
hrabiowie

Dytryk (965–983)
Hodo (985–993)
Lotar (993–1003)
Werner (1003–1009)
Bernard I (1009–1018)
Bernard II (1018–1045)
Wilhelm (1045–1056)
Lotar Udo I (1056–1057)
Lotar Udo II (1057–1082)
Henryk I (1082–1087)
Lotar Udo III (1087–1106)
Rudolf I (1106–1111)
Helperich z Plötzkau (1111–1112)
Rudolf I (1112–1114)
Henryk II (1114–1128)
Lotar Udo IV (1128–1130)
Konrad z Plötzkau (1130–1133)

Askańczycy

Albrecht I Niedźwiedź (1134–1157)

Margrabiowie
Brandenburgii

Askańczycy

Albrecht I Niedźwiedź (1157–1170) Otto I (1170–1184) Otto II Szczodry (1184–1205) Albrecht II (1205–1220)
Linia na Salzwedel	Otto III (1220–1267) Jan III (1267–1268) Otto V Długi (1267–1298) Albrecht III (1267–1300) Otto VI Mały (1280–1286) Herman (1298–1308) Jan V (1308–1317)
Linia na Stendal	Jan I Askańczyk (1220–1266) Jan II (1266–1281) Konrad (1266–1304) Otto IV ze Strzałą (1266–1308) Otto VII (1291–1297) Henryk I bez Ziemi (1294–1318) Jan IV (1304–1305) Waldemar Wielki (1304–1319) Henryk II Dziecię (1318–1320)

Wittelsbachowie

Ludwik I (1320–1351)
Ludwik VI Rzymianin (1351–1356)

Elektorzy
Brandenburgii

Wittelsbachowie	Ludwik VI Rzymianin (1356–1366) Otto V Leniwy (1366–1373)
Luksemburgowie	Karol IV (1373–1378) Zygmunt (1378–1388) Jodok z Moraw (1388–1411) Zygmunt (1411–1415)
Hohenzollernowie	Fryderyk I (1411–1440) Fryderyk II Żelazny (1440–1470) Albrecht III Achilles (1470–1486) Jan Cycero (1486–1499) Joachim I Nestor (1499–1535) Jan (1535–1571) Joachim II Hektor (1535–1571) Jan Jerzy (1571–1598) Joachim Fryderyk (1598–1608) Jan Zygmunt (1608–1620) Jerzy Wilhelm (1620–1640) Fryderyk Wilhelm I (Wielki Elektor) (1640–1688) Fryderyk III (1688–1701)

Elektorzy
Brandenburgii
(w ramach Królestwa Prus)

Hohenzollernowie	Fryderyk I (1701-1713) Fryderyk Wilhelm I (1713–1740) Fryderyk II Wielki (1740–1786) Fryderyk Wilhelm II (1786–1797) Fryderyk Wilhelm III (1797–1806)