Jan Feliks Bradke
Data i miejsce urodzenia | 18 maja 1898 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przyczyna śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie | nauczyciel |
Narodowość | polska |
Alma Mater | Uniwersytet Warszawski |
Rodzice | Czesław i Waleria z d. Snarska |
Małżeństwo | Anna Gotowt |
Dzieci | Elżbieta, Wanda |
Jan Feliks Bradke (ur. 18 maja 1898 w Zambrowie, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – polski nauczyciel, oficer rezerwy Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się 18 maja 1898 w Zambrowie w rodzinie Czesława i jego żony Walerii z d. Snarskiej. Średnie wykształcenie zdobył w łomżyńskim gimnazjum męskim.
Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej i w 1919 wstąpił do Wojska Polskiego. W szeregach 8 pułku artylerii ciężkiej oraz w czołówce sanitarno-kolejowej nr 42 „Wołyń” brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej.
W 1923 wystąpił z wojska i podjął studia na wydziale matematyczno-przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego, równolegle studiował geografię. W 1925 został minowany podporucznikiem rezerwy, a w dwa lata później ukończył naukę na uczelni.
Rozpoczął pracę jako nauczyciel w warszawskim Gimnazjum Męskim Wojciecha Górskiego. W 1935 wraz z żoną i starszą córką przeniósł się do Tomaszowa Mazowieckiego. Pracował jako nauczyciel fizyki, matematyki przyrody i geografii w tomaszowskim Gimnazjum i Liceum Humanistycznym Stowarzyszenia Szkolnego.
W kampanii wrześniowej miał przydział jako oficer administracyjno-sanitarny do Armii "Łódź". 29 listopada 1939 wysłał do żony i dwóch córek w Tomaszowie Mazowieckim kartkę pocztową z obozu w Starobielsku.
Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach[1].
Upamiętnienie
- 5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień porucznika[2]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
- Dąb pamięci na terenie I Liceum Ogólnokształcącego w Tomaszowie Mazowieckim[3].
Zobacz też
- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie
Przypisy
- ↑ Jan Feliks Bradke [online], M.J. Minakowski: Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp 2021-03-07] .
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ 20 Dębów ku czci ofiar Katynia [online], Serwis Samorządowy PAP [dostęp 2021-03-07] (pol.).
Bibliografia
- J. Pampuch. Jeden z 20 tysięcy. „Tomaszowski Informator Tygodniowy”, s. 21, 2017-04-07. Tomaszów Mazowiecki: Agencja Wydawnicza PAJ-Press s.c.. (pol.).