Język ngalum
| Obszar | Papua (Indonezja), Sandaun (Papua-Nowa Gwinea) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 18 tys. (1981–1987) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | szb | ||
| IETF | szb | ||
| Glottolog | ngal1298 | ||
| Ethnologue | szb | ||
| BPS | 1088 5 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język ngalum, także sibil[1][2] – język transnowogwinejski używany przez grupę ludności w prowincji Papua w Indonezji (doliny Ok Bon, Ok Sibil i Ok Tsop), a także w prowincji Sandaun w Papui-Nowej Gwinei[1].
Posługuje się nim 18 tys. osób (10 tys. w Indonezji – 1987, 8 tys. w Papui-Nowej Gwinei – 1981)[1]. Jest najbardziej wysuniętym na zachód przedstawicielem języków ok[3].
W publikacji Ethnologue (wyd. 22) wyróżniono dialekty: ngalum, apmisibil, sibil[1].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Ngalum, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Ngalum. Glottolog 4.6. [dostęp 2024-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-25)]. (ang.).
- ↑ Ngalum. W: Anton Ploeg: Pathways of change: Socio-cultural change among the highlanders of western New Guinea. Marseille: Pacific-Credo Publications, 2020, s. 143–156. DOI: 10.4000/books.pacific.938. ISBN 978-2-491338-02-2. OCLC 1368419752. (ang.).
