Jądro operatora całkowego

Jądro operatora całkowego – funkcja dwóch zmiennych, która występuje pod znakiem całki we wzorze określającym operator. Jądro zazwyczaj oznaczamy literą K {\displaystyle K} (ang. kernel).

W praktyce, sens pojęcia jądra przedstawia się następująco: chcemy zdefiniować operator całkowy T K {\displaystyle {\mathcal {T}}_{K}} o jądrze K , {\displaystyle K,} który przeprowadza funkcje ciągłe określone na przestrzeni X 1 {\displaystyle X_{1}} w funkcje ciągłe określone na innej przestrzeni X 2 . {\displaystyle X_{2}.} W tym celu dobieramy funkcję ciągłą K : X 1 × X 2 R , {\displaystyle K\colon X_{1}\times X_{2}\to \mathbb {R} ,} którą będziemy nazywać jądrem naszego przekształcenia.

Wówczas, dla funkcji ciągłej φ : X 1 R {\displaystyle \varphi :X_{1}\to \mathbb {R} } określamy wartość operatora całkowego T K {\displaystyle {\mathcal {T}}_{K}} na tej funkcji w sposób następujący:

( T K φ ) ( x 2 ) = X 1 K ( x 1 , x 2 ) φ ( x 1 ) d x 1 , x 2 X 2 . {\displaystyle ({\mathcal {T}}_{K}\varphi )(x_{2})=\int \limits _{X_{1}}K(x_{1},x_{2})\varphi (x_{1})\;dx_{1},\;x_{2}\in X_{2}.}

Zatem funkcja wynikowa T K φ , {\displaystyle {\mathcal {T}}_{K}\varphi ,} będąca wartością operatora dla funkcji φ , {\displaystyle \varphi ,} powstaje poprzez przemnożenie φ {\displaystyle \varphi } przez K {\displaystyle K} i scałkowanie względem tej ze zmiennych, od której zależy φ . {\displaystyle \varphi .}

Osobną kwestią jest to, czym są X 1 {\displaystyle X_{1}} oraz X 2 {\displaystyle X_{2}} oraz jakie warunki musi spełniać jądro aby operator całkowy był poprawnie określony.

Zobacz też

Zobacz hasło jądro w Wikisłowniku
  • twierdzenie Dunforda