Józef Ciosański

Józef Nikodem Ciosański
major uzbrojenia major uzbrojenia
Data i miejsce urodzenia

14 września 1896
Poznań

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

przed 1918–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

Armia Wielkopolska

Jednostki

Składnica Uzbrojenia nr 2
Okręgowy Zakład Uzbrojenia nr VII
Szkoła Zbrojmistrzów
Szkoła Uzbrojenia

Stanowiska

dowódca kompanii szkolnej

Główne wojny i bitwy

powstanie wielkopolskie
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Józef Nikodem Ciosański (ur. 14 września 1896 w Poznaniu, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – major uzbrojenia inżynier Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Józefa i Marii z Kosmowskich[1]. Był starszym bratem Bronisława (ur. 10 sierpnia 1901), kapitana piechoty, który także został zamordowany w Katyniu[2].

Józef był działaczem niepodległościowym, uczestnik powstania wielkopolskiego jako dowódca batalionu i wojny 1920, dwukrotnie ciężko ranny[3].

W okresie międzywojennym pozostał w wojsku. Od 1921 komendant Składnicy Uzbrojenia nr 2 w Dęblinie-Stawach. W 1923 w stopniu porucznika (starszeństwo z dniem 19 czerwca 1919 i 12 lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia) był w kadrze Okręgowego Zakładu Uzbrojenia nr VII[4]. W 1924 był w stopniu kapitana (starszeństwo z dniem 1 lipca 1923 i 12 lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia)[5]. Od 1930 także wykładowca i kierownik kursów dla oficerów i zbrojmistrzów w Szkole Zbrojmistrzów w Warszawie[6]. 27 czerwca 1935 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 roku i 5. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia[7]. W 1939 roku był dowódcą kompanii szkolnej pirotechników i wykładowcą w Szkole Uzbrojenia w Warszawie[8].

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Między 7 a 9 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD, lista wywózkowa 017/2 z 1940 z 5 kwietnia 1940 roku[9] poz. 59, nr akt 2566[10]. Został zamordowany między 9 a 11 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim[9].

Józef Ciosański był żonaty. Miał syna Bolesława i córkę Wandę[1].

Ordery i odznaczenia

Upamiętnienie

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika[13]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Uhonorowany Dębem Pamięci[14] i tablicą pamiątkową na terenie Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w Jędrzejowie.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 85.
  2. ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 84.
  3. ↑ Tucholski 1991 ↓, s. 88.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1359, 1365.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1247.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 825.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935 roku, s. 69.
  8. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 489.
  9. ↑ a b Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 805.
  10. ↑ Tucholski 1991 ↓, s. 633.
  11. ↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  12. ↑ M.P. z 1939 r. nr 45, poz. 76 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  13. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  14. ↑ TomaszT. Lewandowski TomaszT., AdamA. Nielski AdamA., Katyń - strona główna [online], www.katyn-pamietam.pl [dostęp 2017-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-10]  (ang.).

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
  • Убиты в Катыни. Книга памяти польских военнопленных - узников Козельского лагеря НКВД, расстрелянных по решению Политбюро ЦК ВКП(б) от 5 марта 1940 года. Moskwa: Stowarzyszenie Memoriał, 2015. ISBN 978-5-7870-0123-5.