Józef Arnulf Giedroyć
| |||
Data urodzenia | 24 lipca 1754 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 17 lipca 1838 | ||
Miejsce pochówku | Wornie | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 24 stycznia 1781[1] | ||
Nominacja biskupia | 11 kwietnia 1791[2] | ||
Sakra biskupia | 19 czerwca 1791 | ||
Odznaczenia | |||
|
Data konsekracji | 19 czerwca 1791 |
---|---|
Konsekrator | |
Współkonsekratorzy | Adam Naruszewicz |
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Józef Arnulf Giedroyć herbu Hippocentaurus (ur. 24 lipca 1754[1] w Komorowszczyźnie, zm. 17 lipca 1838 w Olsiadach) – biskup żmudzki od 1803 roku, przewodniczący Komisji Edukacyjnej Litewskiej od 1797 roku[3][4].
Dzięki protekcji swojego stryja Jana Stefana Giedroycia, jeszcze jako alumn seminarium duchownego w Wilnie został kanonikiem inflanckim. W 1781 przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1781–1785 odbył studia teologiczne w Rzymie. Od 1786 był członkiem kapituły żmudzkiej. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[5]. W 1788 został prałatem archidiakonem. W 1789 został odznaczony przez króla Stanisława II Augusta Poniatowskiego Orderem Świętego Stanisława. 4 grudnia 1790 mianowany koadiutorem diecezji żmudzkiej[6]. W 1791 prekonizowany biskupem tytularnym Orthosias w Caria[2]. W 1795 został wybrany delegatem Księstwa Żmudzkiego i udał się z misją dziękczynną do Katarzyny II. W dowód uznania dostał od niej krzyż diamentowy.
Od 1801 sprawował faktycznie rządy w diecezji. Na życzenie cara Aleksandra I, wziął udział pracach Komitetu Biblijnego. Przełożył Nowy Testament na język żmudzki.
W liście pasterskim poparł powstanie listopadowe[7].
Przypisy
- ↑ a b Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VI, Patavii 1958, s. 365. (łac.)
- ↑ a b Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VI, Patavii 1958, s. 320. (łac.)
- ↑ na zmianę z biskupem Janem Nepomucenem Kossakowskim
- ↑ Janina Kamińska, Universitas Vilnensis 1793-1803, Od Szkoły Głównej Wielkiego Księstwa Litewskiego do Imperatorskiego Uniwersytetu Wileńskiego, Warszawa 2012, s. 56.
- ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 308.
- ↑ Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VI, Patavii 1958, s. 366. (łac.)
- ↑ Jacek Feduszka, Powstanie Listopadowe na Litwie i Żmudzi, w: Teka Kom. Hist. OL PAN, 2004, 1, s. 134, w Internecie
Bibliografia
- M. Godlewski, Józef Arnolf Giedroyć [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. VII, 1948–1958, s. 428.
Linki zewnętrzne
- Biskup Józef Arnulf Giedroyć (ang.)
- p
- d
- e
Biskupi diecezjalni |
|
---|---|
Biskupi pomocniczy |
|
- PWN: 3905343
- VLE: juozapas-arnulfas-giedraitis