Izochronizm
Izochronizm (gr. ἴσος "równy", χρόνος "czas") – właściwość układu drgającego polegająca na niezależności okresu drgań od amplitudy[1]. Izochroniczność jest własnością liniowych układów drgań[2].
Rzeczywiste układy drgające wykonują z dobrym przybliżeniem drgania harmoniczne i pozostają izochroniczne wówczas, gdy amplituda drgań jest stosunkowo mała. Dla drgań mechanicznych oznacza to np.
- wychylenie wahadła o kąt dostatecznie mały, aby można było przyjąć, że
- maksymalne rozciągnięcie sprężyny podczas drgań tylko w zakresie stosowalności prawa Hooke’a.